Hyperventileren en paniek in de auto.
Tijdens de laatste rit met de vrachtwagen van Rotterdam naar de thuisbasis terug rijdende hield jaren geleden plots de snelweg op. Ik zag een heel diep gat en daar gleed ik in, gelukkig kwam ik al rijdend op de vluchtstrook weer bij mijn positieven en kon al slingerend de vrachtwagen weer onder controle krijgen en reed naar de eerst volgende benzinepomp alwaar ik een collega belde die mij later die nacht zou oppikken, zodat ik achter hem aan kon rijden naar de thuisbasis. Thuis gekomen heb ik een paar dagen bijna alleen maar geslapen. Ik was op, echt op. Het werd einde werk en welkom ziektewet waar ik daarna ben afgekeurd, vanwege mijn fiebers.
Toch bleef ik op goede dagen nog in mijn auto rijden, alleen voelde het spannender dan ooit. Dat terwijl ik toch al vanaf mijn achttiende het rijbewijs had gehaald. Op een normale rit van Lemmer naar Groningen kreeg ik al rijdend op de snelweg het Spaans benauwd, net of stikte, geen lucht en een beklemmend gevoel op mijn borst. Het werd zwart voor mijn ogen en kon nog net de auto op de vluchtstrook krijgen, waar ik in blinde paniek mijn auto uitvloog en huilend mijn vader belde. Echter kwam er geen stom woord uit mijn mond, geen lucht. Het gevoel of je doodgaat. Mijn vader natuurlijk erg bezorgd en vroeg wat of er was. Snikkend kon ik uitbrengen dat ik niet verder durfde te rijden en op de vluchtstrook stond. ‘Stap in je auto, voeg in en ik blijf aan lijn,’ zei hij. Dat heb ik gedaan en al trillend ben ik thuisgekomen, veilig en wel. Echter de angst zat er weer goed in.
Door mijn eeuwige vermoeidheid zie ik heel vaak zwarte sliertjes voor mijn ogen als ik mijn hoofd van links naar rechts en/of andersom beweeg. Zoals iedereen weet is zo’n beweging tijdens het autorijden echt nodig en zo ging ik steeds minder zelfstandig rijden. Met pijn in mijn hart heb ik jaren later mijn auto verkocht, het ging mij allemaal te snel op de weg en kon mij er niet meer op concentreren. Nu rijd ik met plezier op een scooter en ook dan heb ik sliertjes, echter hoef je geen 120 km p/u te rijden, maar is een gangetje van 30 km p/u ook prima.
Door mijn eeuwige vermoeidheid zie ik heel vaak zwarte sliertjes voor mijn ogen als ik mijn hoofd van links naar rechts en/of andersom beweeg. Zoals iedereen weet is zo’n beweging tijdens het autorijden echt nodig en zo ging ik steeds minder zelfstandig rijden. Met pijn in mijn hart heb ik jaren later mijn auto verkocht, het ging mij allemaal te snel op de weg en kon mij er niet meer op concentreren. Nu rijd ik met plezier op een scooter en ook dan heb ik sliertjes, echter hoef je geen 120 km p/u te rijden, maar is een gangetje van 30 km p/u ook prima.
Gelukkig ben ik niet de enigste met een vorm van rijangst, als je het voor mij al zo kan noemen, maar weet dat er wel een miljoen mensen in Nederland last hebben van rijangst. Binnenkort wil ik weer eens proberen te rijden, gewoon in mijn eigen buurt om te kijken hoe of ‘t gaat. En toch laat ik me liever rijden, want als ik als passagier al sliertjes heb stap ik echt niet achter het stuur. De ervaringen hebben er behoorlijk ingehakt en de angst op herhaling maakt mij bang en onzeker. Het laat mij verkrampen en juist daardoor heb je sneller kans op een paniekaanval, wat zich kan uiten in hyperventileren.
Heb jij weleens angst tijdens het autorijden? Weet dan dat je er van af kan komen!
Hoe? Nou door veel te rijden… ahum.
Of neem een kijkje op www.anwb.nl/rijzeker bron van deze erg persoonlijke column, aangezien ik meteen aan mijn eigen ervaringen moest denken.
Hoe? Nou door veel te rijden… ahum.
Of neem een kijkje op www.anwb.nl/rijzeker bron van deze erg persoonlijke column, aangezien ik meteen aan mijn eigen ervaringen moest denken.
Schaam je niet voor je angsten, probeer ze te overwinnen!
2020©Vlindertje73
1 opmerking:
Zijn die zwarte sliertjes niet 'gewoon' mouches volantes ofwel 'floaters'? Ik heb daar, sinds ik een aantal jaren geleden staaroperaties aan mijn beide ogen onderging, ook last van. In het begin schrok ik er nogal van, maar volgens de oogarts is het heel gebruikelijk dat je dat bij het ouder worden krijgt: zwarte sliertjes in je oogvocht, die je waarneemt bij het kijken.
Een reactie posten