Vanmiddag was ik voor een feestje in het Stadspark, achterin bij de speeltuin en kinderboerderij. Geweldige zondagse sfeer daar, het deed me denken aan het dromerige boek van Remco Campert, "Het leven is vurrukkuluk." Met de auto ging ik er naar toe maar met sportkleren en hardloopschoenen aan. Want, als liefhebber van hardlopen wilde ik terugrennen naar Beijum. Het was een prachtige terugtocht met pieken en enkele dalen. Wat zal het zijn van achterin het Stadspark naar Beijum? Negen of tien kilometer? Met twee kleine rust-gewoon lopen-pauzes voltooide ik de tocht in 53 minuten. Een flesje water mee was wel handig geweest want het voelde erg broeierig en plakkerig aan.
Wat opviel was dat je in de stad eigenlijk minder ongestoord kunt hardlopen dan hier in de buurt van Beijum. En dan heb ik het niet over de verkeerslichten en drukte maar over de "gevatte en lollige" opmerkingen van voorbijgangers. Vooral in de Rabenhauptstraat en in de Oosterparkwijk waren de opmerkingen het "gevatst en leukst." Maar hoe dichter ik in de buurt van Beijum kwam, vanaf de Korrewegbrug en het Heerdenpad, steeg de beschaving gelukkig. Leuk was de begroeting toen ik Beijum binnen liep op het viaduct over de ringweg; twee Kleurrijke Kokers die me herkenden en vrolijk groetten. Je kunt hier en in het Kardingepark, Zuidwolde en Noorddijk echt ongestoord hardlopen. Kijk deze hardloper op de Beijumerweg. Wie kijkt er van op en wie zou hier leukig moeten doen? Niemand, ze laten je in de Groenste Wijk gewoon met rust als je aan het joggen bent. Beijum is op hardloopgebied zijn tijd ver vooruit in vergelijking met de rest van de stad. Ik heb het natuurlijk niet over het Stadspark of het Noorderplantsoen maar over wijken.Zou Beijum de hardloopvriendelijkste van de stad zijn?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten