Trots en fier zie je hem al staan van verre. Er zijn mensen die hem nooit uit het zicht willen verliezen. De komende weken besteedt Han Borg zijn columnistenplek aan de jarige Olle Grieze.
Het moet echt een donderend geraas zijn geweest, in die nacht van 9 september 1468. Om twee uur ‘s nachts stortte namelijk de toren, horend bij de Martinikerk, in. Onze mooie kerktoren, baken van de steeds rijker en groter wordende stad voor het hele Ommeland, was van het ene op het andere moment niet meer dan een grote berg puin…
De kroniek (een soort van verslag van belangrijke gebeurtenissen) van het klooster van Thesinge - op zo’n tien kilometer van de stad gelegen - beschrijft het zo: “Item des dages post nativitatis marie doe men schreef m iiiic sestich ende achte doe vel sinte martens toren bi nachte” - dus in de nacht van 9 september 1468 stortte de toren in. Dat was de dag na de kerkelijke viering van de geboorte van Maria (nativitatis marie), vastgesteld op 8 september. De toren was al fors beschadigd, doordat in 1465 op de dinsdag voor Pasen de bliksem was ingeslagen, maar wat er nog van overeind stond ging dus drie jaar later alsnog tegen de vlakte. Een deel van de kerk werd toen ook weggevaagd, dus er was werk aan de winkel….
Maar de Groningers, voortvarend als ze zijn, pakten hun scheppen, ossenkarren, dikke stenen en begonnen op 25 maart 1469 met het leggen van het fundament van de huidige ‘Olle Grieze’. Dit jaar is dat dus 550 jaar geleden, en daarom krijgt de lezer van mijn blog de komende weken een korte geschiedenis van de Martinitoren voorgeschoteld. We hebben immers wat te vieren!
Han Borg
Han Borg
Geen opmerkingen:
Een reactie posten