COLUMN UIT LEWENBORG (232)

 Joegelebom

Op z’n Gronings staat dit voor een kop slappe koffie, echter wordt het ook gebruikt als men een slechte wijn, bier of champagne drinkt. Nep drankjes zeg maar. 

Toch hebben wij zo onze tradities en drinken in het begin van elk nieuwjaar een paar flessen van die joegelebom champagne. Je zou het ook bocht kunnen noemen, zoals ik weleens iets benoem wat ik niet te zuipen vind. Bocht of joegelebom, wij vinden het lekker. Buurvrouw verderop kwam binnen om gezellig een biertje te drinken en zegt toen ze de champyflessen zag staan op de tafel: ‘Ik hoef die joegelebom niet hoor, doe mij maar een biertje.’ Eerst begreep ik het woord helemaal niet. ‘Ook niet even proeven?’ ‘Nee! Bah.’ Menig mens heeft van die aparte woorden of gezegden die ergens voor staan. Het klinkt een beetje als straattaal vind ik, zelfs als het op zijn Gronings is. Ik zal het jullie besparen, er is immers genoeg op Google te vinden.

Toch hadden we laatst een lekkere semi sec, gekocht op de mooie roze fles, moet ik er even bij vertellen. Ach ja, het oog wil ook wat. De inhoud was net als het uiterlijk. Zodra de winkels weer open zijn, gaan we die maar vast inslaan voor paasdagen. We zijn hier nog bezig om weer in het normale ritme te komen. Dat moet voor Pasen ergens wel goed komen denk ik zo.

Ook vanochtend had ik weer die schop onder m’n reet nodig om op gang te komen. Gelukkig is het tijdens dit schrijven niet zo grauw en somber buiten, dat scheelt al. Maandag is wasdag en dat hangt heerlijk buiten te drogen. Gezond weer voor de mens en zo liepen mijn hondje en ik tijdens de wandeling toch te genieten en bij thuiskomst zag de dag er al veel rooskleuriger eruit. De vele reigers hier in het park zijn al weer helemaal gek geworden. Die kunnen krijsende geluiden maken, niet normaal meer. Nu al het voorjaar in de kop, dacht ik nog. Ach, voor we het weten zitten is het zover en komen de knoppen weer aan de bomen, wordt alles groener en is het volgende jaargetijde aangebroken.

 Ik kijk er al naar uit, tenzij het nu echt gaat vriezen en de zon overdag schijnt. Dan is het buiten namelijk niet zo’n hoge luchtvochtigheidsgraad en dat betekent dat ik dan minder pijn heb. Ik word getikt van mezelf als ik van die opgezette knokkels heb, mijn spieren en gewrichten niet willen, wat ze moeten doen. Elke keer denk ik weer bij zo’n aanval, dat ik er al eens aan gewend zou moeten zijn, toch is dat dus niet zo. Nou ja, we gaan door tot het niet meer wil. Series en films genoeg opgenomen op de tv. Het is wat het is.

2022©Vlindertje73