Lief droppie
Geboren met een afwijking wat blijkt als er door je benauwdheid foto’s worden gemaakt bij de dierenarts. Je luchtpijp is als een rietje, dit is geen leefbare situatie vertelde de dierenarts. Een kuur mee naar huis en je knapte wat op. De bedoeling hiervan was dat je nog zou kunnen groeien naar je volwassen vorm.
Het leek te werken, je speelde en was weer ondeugend. Heel normaal voor een pup, de stofzuiger viel je weer aan en je andere bijnaam bulldozer deed je ook weer eer aan. Zo duwde je regelmatig Snoopy in een hoek om er vervolgens boven over heen te gaan staan. En waarom zou je ergens omheen moeten lopen als je het gewoon aan de kant kan schuiven. Jij met je geweldige mooie kop en je capriolen, liet onze harten smelten.
Nog geen drie dagen later had je het weer Spaans benauwd en zat erbij als een zielig hoopje ellende en zo werden er afgelopen week weer röntgenfoto’s gemaakt, je rietje nog net zo dun en je ene long vol met vocht. Het is zó verschrikkelijk triest om je te zien snakken naar lucht, waarbij dan ook eens veel lucht in je buik terecht komt, wat zorgt voor nog meer pijn.
Je einde is in zicht, je wil je pillen op geen enkele manier meer naar binnen hebben. Je kaken dicht op elkaar, daar komen wij niet doorheen. Kies je er nu zelf voor? Dat is goed, lief droppie van net zes maanden. Je kleine vriendinnetje Snoopy is helemaal van slag, net als je vrouwtje en ik de vriendin ervan. We moeten je laten gaan. Dat is het allerbeste voor jou.
Als je straks in de eeuwige jachtvelden bent, heb je geen last meer van benauwdheid en kun je onbezonnen genieten van al het moois daar. En als mijn Snoopy straks helemaal niet meer kan, op en versleten is met haar rikketik problemen en ook daar bij je komt, zal je dan goed op haar passen?
Het is altijd in en in triest om een huisdier te moeten laten gaan. Het is onderdeel van je gezin geworden en ik weet niet wat erger is, een oude hond moeten wegbrengen die kwalen heeft en niet meer kan of een pup die met een kwaal is geboren en nooit meer beter zal worden. Ik denk het laatste… ik weet het niet. We zijn kapot van verdriet.
2022©Vlindertje73
Geen opmerkingen:
Een reactie posten