maandag 25 februari 2019

COLUMN UIT LEWENBORG (131)

.
Huisdieren geven altijd liefde.

Katten hebben personeel en een hond heeft een baas. Hier thuis heb ik van elk één. Snoopy, de hond en Micky de je weet wel kater. Samen vormen ze een hilarisch duo. Mijn gezegde een dag niet gelachen, een dag niet geleefd is bij mij dan ook niet van toepassing. Elke dag opnieuw is er wel een moment waarop ik hardop zit te lachen om die maffe beesten.

Als ik met de hond ergens anders ben geweest en ik kom thuis dan komt de Micky met hoge staart op Snoopy af onder het genot van luid gemeéeuwww en besnuffelt Snoopy aan alle kanten. Staat meneer de geur niet aan, dan krijgt Snoopy een ferme kopstoot en loopt vervolgens met een opgeheven kop weg.
Micky is een echte zonaanbidder en komt alleen buiten als ik de tuin in ga. Buiten de schutting is hij nog nooit geweest. Nou ja, één keer viel meneer van de schutting af en toen was het een hels geblér, dus ik zette het tuinhekje open en met een noodgang vloog Micky regelrecht het huis in. Ik moet het dan ook niet wagen om de schuifdeur dicht te doen als hij buiten is, want dan is het complete paniek. 

Vandaar dus dat Micky in de winter niet buiten komt, want ik stook natuurlijk niet voor de vogeltjes. In de zomer zijn we vaak buiten en dan heeft hij het zó druk met alle vliegjes, vlinders en libellen vangen en vorig jaar zat ik heerlijk relaxt en zag vanuit mijn ooghoek Micky boven over Snoopy heen springen die zat te genieten in de deuropening, maar wat had hij nou in zijn bek?
Ik er snel achteraan, Snoopy zette het op een blaffen en de kat vloog alle kanten op. Hij zat achter zijn prooi aan, een pad. YUK, het beest onder de kast en ik met de plumeau er onderdoor om dat beest er weg te krijgen. Onder muzikale begeleiding, van zowel hond als kat had ik eindelijk die pad weer naar buiten getieft. Yuk, wat een vieze beesten zijn dat. Inmiddels liep er allemaal kwijl uit Micky zijn bek en ja dan is vrouwtje goed hé… om het schoon te maken.

In de nachten heb ik ook geen rust. Beide liggen stijf tegen mij aan. Overdag wil meneer niet geknuffeld worden, schijnbaar mag niemand dat weten ofzo want midden in de nacht maakt hij mij er speciaal voor wakker. Ken je dat… een poezelig kattenpootje die over je wang heen aait en er allerlei geluiden uitstoot als prrrtt, prrrr, miéaauuw? Dan word je vanzelf wel wakker. Tja en dan moet meneer even geduld hebben, want ik moet eerst naar het toilet. Terwijl ik duf op de pot zit, kronkelt meneer tussen mijn voeten door. Wanneer ik weer lig krijg ik een hele kattenmassage onder luid gespin. Snoopy draait zich eens met zucht om. Na de massage mag ik weer slapen en net als ik dan slaap, begint Micky de inhoud van mijn klerenkast eruit te gooien wat gepaard gaat met een hoop gekrab aan de deur, want die moet eerst open. Ja, hij kan alle kasten en laatjes openmaken. 

Ongelooflijk, soms zit ik er met stomme verbazing naar te kijken hoe of hij dat doet. De boeken in mijn boekenkast zijn ook niet veilig, meneer mag graag een stukje lezen ofzo maar ja er bestaan geen kattenleesbrilletjes dus gooit hij ze gewoon op de grond en gaat er op zijn rug tussen in liggen.
Wat ik ook niet snap van meneer is dat als ik zijn kattenbak verschoond heb dat hij dan eerst bijna de helft eruit schept voordat hij zijn behoefte gaat doen.

Mijn kat heeft maar een rare manier van leven af en toe, vooral als hij zijn best doet om voor hond door te gaan. Als ik Snoopy roep, komt Micky er aangesneld. 

Bakken vol liefde krijg ik van mijn hilarisch duo.
Zij brengen nou dat ene in je leven, waar je niet zonder kan:
"Geluk" en "Onvoorwaardelijke liefde"

Moraal van het verhaal:
Liefde van een hond en/of kat is goud waard, daar kunnen sommige mensen nog wat van leren met al hun haat.



2019©Vlindertje73

Geen opmerkingen: