Qua vakanties ben ik in wezen een dromer. Mijn vroegste herinnering aan vakantie was een huisje in Schoorl, dat mijn ouders gehuurd hadden. Ik moet een jaar of vijf, zes geweest zijn - mijn zus was nog een peuter. Op het strand van Schoorl vonden mijn broer en ik een gouden trouwring, we gingen naar de kaasmarkt in Alkmaar (waar ik prompt zoek raakte en bij een agent achter op de fiets werd gezet, op zoek naar mijn vader die mijn zusje op zijn nek had zitten), we rolden van het Klimduin in Groet af....
Later kochten mijn ouders een tent, en dankzij de toegenomen welvaart reisden we naar campings in Duitsland en zelfs naar het zuiden van Zwitserland. Twee weken op zo’n camping: frambozen plukken op de Kandel (een berg bij Freiburg), zwemmen in een klein campingzwembad bij Bellinzona....spannend was het!
Deze vakanties, met af en toe ook een zomerhuisje op Vlieland, gingen door totdat ik de puberteit voorbij was. Daarna ging ik zelf de zaken regelen. Als 18-jarige samen met een vriend op Interrail. Sporen naar Griekenland, waar we de eilanden zouden gaan afstruinen. Maar toen brak daar in de zomer van 1974 een oorlog op Cyprus uit, en zaten we vast in Athene. We vermaakten ons er prima, konden nog net met een bus naar een stand ten zuiden van de stad, en gingen daarna met de eerste trein die ging rijden na de mobilisatie van de Griekse troepen naar Patras, om vandaar over te steken naar Italië. Napels, Rome....en toen weer ‘op huis aan’.
Nooit heb ik me laten verleiden tot een vakantie met een reisorganisatie. Wel haalde ik nog jarenlang de folders van Arke, Neckermann en vele andere reisorganisaties, om weg te dromen bij exotische bestemmingen in -bijvoorbeeld- Spanje. Maar mijn eigen vakanties gingen toch echt altijd met de trein, brachten we door in goedkope hostels en pensions, of we reden met mijn eerste auto naar Italië of Frankrijk, om daar in een tentje te kruipen.
En als ik dan lees hoe de klanten van Thomas Cook en Neckermann nu in grote spanning afwachten of hun vliegtuig nog wel vertrekt, of hun hotelkamer nog wel beschikbaar is, of ze na hun vakantie nog wel thuis komen, dan denk ik: wat is het toch heerlijk om te dromen, om vrij te zijn, en je eigen vlucht of treinreis te kunnen boeken, je autootje te kunnen pakken, een pensionnetje ergens te kunnen regelen. Niks geen stress: gewoon vakantie!
Han Borg
Geen opmerkingen:
Een reactie posten