COLUMN UIT LEWENBORG (247)

 Maandag!

Na een relaxt weekendje weg kreeg ik zondagavond mijn lieve Snoopy weer thuis en helaas werd zij die nacht ziek. Aan de diarree een overgeven, het arme dier steunde en kreunde ervan. 

Micky de kat had het er ook druk mee, die waakte over haar en ging half over haar heen liggen. Dat is altijd erg lief. De hele nacht om de haverklap met haar naar buiten, zeer weinig slaap gehad en ik was juist even weggeweest om mijn batterij wat op te laden. Nou goed, ik voelde me maandagochtend dus nog lamlendiger dan dat ik wegging.

En dan heb je echt zo'n maandag dag zoals een vriendin en ik dat vaak noemen. Je kent het vast wel, een dag waarop er heel veel fout gaat. Het begon al meteen goed, toen ik met mijn voet in een plas kots stapte die ik blijkbaar 's nachts over het hoofd had gezien. Gadver, dus belsoot meteen te douchen en was daarbij even vergeten dat ik eerst de cv-ketel moest resetten om warm water te krijgen. Echter ik stond er al onder en brrrr, koud hoor. Nat en wel naar het cv hok, Cv resetten en dan duurt het wel even voordat het water warm is. Koffie!!! Wel na mijn voet te hebben schoongemaakt. Douchen en met de hond uit, die amper op haar pootjes kon staan en behoorlijke buikpijn had, dus besloot ik haar maar even bij mijn vriendin te brengen, zodat ik op mijn gemakje boodschappen kon gaan doen. Inmiddels was het al ruim in de middag en vriendin kookt altijd erg vroeg, daar wordt om vijf uur gegeten. 

Nu de Coop hier verbouwd wordt naar de Plus, toog ik naar de Aldi en bij de kassa kwam ik erachter dat ik geen pinpas bij me had en ook geen contant geld. Je schaamt je dood, echt waar. Op en neer naar huis lopen, boodschappen betaald en klaar. Terug bij vriendin, Snoopy hoge nood, meteen de kleine pup mee uit, want zij was aan het koken. ‘Biertje?’ vroeg ze toen ik terug was. ‘Ja, daar heb ik het echt wel aan toe,’ zei ik. Wij kletsen altijd heel wat af en op een gegeven moment kreeg ik een branderige geur in mijn neus. ‘Heb je nog wat op het vuur staan?’ vroeg ik haar. ‘Nee, hoor alles is uit,’ antwoordde ze.

 ‘Toch brand er iets aan hoor,’ zei ik, ‘ruik je dat dan niet?’ Ik had dus gelijk en de hele stamppot snijbonen kon zo de kliko in, zelfs het bovenste smaakte aangebrand. Die dag werd het dus pizzadag. Zelf ging ik met mijn eigen eten bij een andere vriendin eten, die haar voet heeft gebroken en niet mag lopen. Gelukkig is daar alles goed gegaan.

Iedereen heeft wel weleens een dag waarop alles fout gaat en bij ons is dat meestal op de maandag, heel apart, heeft vast iets met een te gezellig weekend te maken. Wij zeggen dan altijd tegen elkaar, morgen een nieuwe dag en fris en fruitig op. Zo plannen we ook nooit wat op een maandag, want geheid gaat er iets mis.

Vlindertje73