Hoe zou het toch zijn geweest vandaag als we hadden gewonnen? Vreugdedansen in de regen. Halfnaakt de polonaise lopen terwijl de donder en bliksem
je om de oren vliegen. Mijn God, wat een trieste dag vandaag. Je voelt de individuele en collectieve kater van de Nederlanders als het ware in de atmosfeer hangen. Het prettigste zou zijn, en zie het maar als een oproep, om alle oranje prullaria zo spoedig mogelijk op te ruimen. Niks lijkt zo sneu en zielig als troosteloze verregende oranje vlaggetjes in een straat en voor de huizen. Weg ermee. Via Nos.nl heb ik de nabeschouwingen van de oranjejongens nog even bekeken. Het oude vertrouwde liedje in geval van een nederlaag wordt hierin afgedraaid: het ligt allemaal aan de scheidsrechter want die was niet op onze hand. Graag dat zielige en sneue oranje zo spoedig uit het straatbeeld van Beijum halen svp! Het was me toch een lekkere ouderwetse onweersbui vanmiddag. Echt zoals een onweersbui moet zijn: de hitte verdrijven, een stormpje erbij, en een geweldige hoospartij. Donder en bliksem. Een fietstochtje langs de Zuidwending was en is op het ogenblik niet mogelijk, overal liggen afgerukte takken.
De oranje storm is definitief gaan liggen. We kunnen weer normaal gaan doen en ophouden te denken dat voetbal het belangrijkste in het leven is. Elk nadeel hep ook hier zijn voordeel.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten