De van oorsprong uit China afkomstige streepjesbast esdoorn
dankt zijn naam aan zijn mooie groenwit gestreepte bast. Maar minstens zo
opvallend vind ik de nieuwe, donkerpurperrode “geringde” twijgen en de iets
lichter gekleurde twee-aan-twee staande knoppen. Na verloop van tijd worden de
twijgen groen en krijgen ze ook de grijswitte lengtestrepen. Door de zeer
langzame groei wordt deze loofboom meestal tot de sierheesters gerekend. De streepjesbast
esdoorn bloeit in de periode april-mei. Er verschijnen dan langwerpige trossen
geelwitte bloemetjes tussen de bladeren. Na de bloei verschijnen de vruchten.
De vruchten hebben een grote vleugel en zitten met z’n tweeën aan een steeltje,
ze worden wel “helikoptertjes” genoemd. Door deze vleugeltjes worden de
vruchten (zaadjes) goed door de wind verspreid.
Blijkbaar hebben sommige zaadjes moeite met het verlaten van
het “ouderlijk nest” (foto). Maar ongetwijfeld wordt ook dit zaadje binnenkort
nog wel door de wind meegevoerd en misschien groeit er dan nog wel iets moois
uit.
Het hout van esdoorns is goed bestand tegen slijtage, daarom
wordt het o.a. gebruikt voor meubels en vloeren. Soms heeft het hout een mooie
golftekening en worden er rugbladen voor violen en dure gitaren van gemaakt. Esdoornhout
heeft bovendien een krachtige en diepe klank en wordt daarom ook gebruikt voor
het maken van drums.
Van het suikerhoudende sap van de esdoorn (vooral van de
suikeresdoorn) wordt esdoornsiroop of ahornsiroop gemaakt. In de winterperiode
slaan deze bomen vaak suiker op in hun wortels, in het voorjaar stroomt het
suiker met het sap door de houtvaten naar boven. Door dit suikerhoudende sap af
te tappen en te concentreren ontstaat esdoornsiroop. Canada is de grootste
producent van esdoornsiroop. Het esdoornblad (“Maple Leaf”) komt ook voor op de
vlag van Canada. Al rond 1700 was het esdoornblad een symbool van de Canadese
natuur. Het esdoornblad op de vlag is van de suikeresdoorn.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten