De ongecultiveerde natuur is misschien wel de mooiste natuur in Beijum.
Niks ten nadele van de door mensenhanden aangelegde natuur (Kardingerpark, Groene Hart) in en rond Beijum, maar wat Moeder Aarde prijsgeeft zonder tussenkomst van de mens, heeft toch ook zo zijn of haar charme.
Waren deze (foto's) niet als eens onderwerp van berichtgeving op Beijumnieuws?
Kan zijn, de blogger kan het zich niet herinneren. Maar staat hem zo bij.
Stokrozen.
Mooi, deze ongerepte natuur in Beijum.
1 opmerking:
En die aangelegde natuur ziet er niet uit.
Heeft hele armoedige slootkanten en armoedige, saaie, te vaak gemaaide gras velden.
Terwijl het toch zo mooi kan zijn. Kijk maar eens rondom het Martini Ziekenhuis. Niet vlak voor de Hoofdingang hoewel dat ook bijzonder mooi is.
Nee, de bermen en groenstroken rondom de parkeerplaatsen en de busbaan. Een lust voor het oog van mens en insect toen dat in bloei stond, en nu nog steeds.
Daar werden wilde inheemse soorten gezaaid en worden ze vakkundig, goed onderhouden. Een heel mooi voorbeeld hoe het ook kan.
Waarom kan dat niet in Kardinge of Noorddijk en Zuidwolde vraag ik.
Wie is er verantwoordelijk voor die armoedige saaie boel?
De Beijumerweg naar De Wiershoeck is elke keer toch een teleurstellend en deprimerend ritje. Langs donkere kale walkanten, dichtgegroeide sloten en overbemaaide grasveldjes. Het contrast is pijnlijk groot. De Wiershoeck
en de Schooltuin en dan de Beijumerweg Een lachertje.
Een reactie posten