Deze blogger opende deze briefwisseling
Han Borg heeft het laatste woord. Hij reageert op de vorige brief, op deel 7
Zoals je weet, beste Johan, ben ik niet van de zweverige kruidenmengsels. Kruiden horen in je eten, of desnoods in je thee…als smaakmakers. Ken je de beroemde insalata Romana? Paar plakjes tomaat, plakjes mozzarella, basilicumblaadjes (scheuren, niet snijden!), beetje peper en een goede olijfolie er overheen…heerlijk als voorgerecht.
Goed: na dit culinaire uitstapje nou even je opmerking over mijn ‘voordringen’ bij een vaccinatie. Jij en ik zijn allebei van de AstraZeneca-generatie, en tussen de eerste en tweede prik met dit vaccin moest oorspronkelijk een periode van twaalf (!) weken zitten. Later is dat bijgesteld tot minimaal vier weken. Nou was ik op 17 april geprikt door mijn huisarts in Zuidwolde (!), dus 10 juli zou de tweede prikdatum zijn. Dat was al veranderd in 3 juli, maar nog steeds zat er te weinig tijd tussen die tweede prik en mijn voornemen om op 14 juli naar Frankrijk af te reizen, o.a. om daar een vanwege corona uitgesteld concert door de beroemde Italiaanse diva Cecilia Bartoli bij te wonen, dat op 16 juli plaatsvindt in het schitterende Romeinse openluchttheater van Orange.
Goede raad was duur: kon ik op tijd een QR-code krijgen om met het vliegtuig naar Frankrijk af te reizen? En dus trok ik mijn stoutste schoenen aan, mailde mijn huisarts en kreeg prompt te horen dat er nog wat extra vaccin beschikbaar was, dat ik op 10 juni kon komen laten prikken. Niks voorkruipen dus: gewoon initiatief tonen.
Over Lewenborg: ik heb (als oud-Beijumer) 32 jaar naast deze wijk gewoond, maar ben er in mijn leven misschien twintig keer geweest. Altijd raakte ik er de weg kwijt, ook al vond ik het er best mooi. Ik heb het stratenplan van ‘onze’ buurwijk nog steeds niet in mijn systeem zitten. Jij wel? En zullen we samen een bezoekje brengen aan Vlindertje, de columniste en schrijfster die ons zo hartelijk uitnodigde. Stuur maar even een pb’tje!
Voor het overige: als je wilt mag je vaak komen genieten van mijn ‘view’. Ik hoop trouwens dezer dagen de eerste echte onweersbui hier mee te maken: gratis vuurwerk! Sowieso voel ik me in mijn appartement veel meer verbonden met het weer, dat je op elk moment letterlijk kunt zien aankomen. Hopelijk hebben ze ook een bliksemafleider op deze Oriontoren neergezet, zodat ik niet - als ooit op een maandagmorgen in april - mijn complete geluidsinstallatie in de vuilnisbak kon mieteren, omdat de bliksem was ingeslagen op de schoorsteen van mijn buurman, midden in de wijk Beijum…toen dat gebeurde was ik thuis, en ben me werkelijk lam geschrokken. Ik herinner me nog hoe ik mezelf terugvond onder mijn computertafel, vanwege de giga dreun en lichtflits die me letterlijk overviel.
Spannend was het wel in Beijum, maar nee: ik mis het wonen daar niet. Wél de mensen: mijn buren, vrienden, de vriendelijke kapper en de schoenmaker. Zelfs de Beijumblogger mis ik - een beetje. Maar ook hier, hoog boven de mooiste stad van het land, zal ik me vast thuis blijven voelen. Tabé oude makker: tot in de tub!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten