Al fietsend door de wijk zie je soms binnen vijf meter een bundel vlaggen hangen en vervolgens een halve vierkante kilometer helemaal niks. Het lijkt wel alsof de koningshuisgezinden samengeklonterd wonen en de mensen voor wie het vlagvertoon allemaal niet zo hoeft ook.
Je mag trots zijn op je land en op je nationale vlag. Maar je mag beiden ook verafschuwen.
Ook dat is vrijheid, vrijheid van meningsuiting en van vlaggen. Maar het is gelukkig niet verplicht.
1 opmerking:
Op 5 mei vlaggen hoeft niet met koningshuisgezindheid te maken te hebben.
Vanouds bestond er ook een verschil. Het roodwitblauw was in de zeventiende eeuw de vereenvoudigde vlag van het gewest Holland, vooral gevoerd op de oorlogsvloot. Als je eind achttiende eeuw een roodwitblauwe cocarde op je jas droeg, dan was je patriot en dus anti-oranjegezind. Pas in de negentiende eeuw is er een vereenzelviging ontstaan, die wellicht tijdens de Tweede Wereldoorlog door Wilhelmina versterkt is. Maar als we morgen besluiten om Willem Alexander af te zetten, dan blijft het rood-wit-blauw de nationale vlag van de republiek Nederland.
Een reactie posten