COLUMN UIT LEWENBORG (140)

De moderne zorg in de toekomst.

Laatst kwam ik laat op de avond twee jongens tegen op een brommer, ze stopten bij mij en vroegen of ik ook een oude man op een scootmobiel had zien rijden. ‘Nee,’ zei ik, ‘wat dan?’ ‘Nou onze opa is dementerend en de weg kwijt waarschijnlijk, hij is al uren zoek.’ 

‘O, wat erg,’ zei ik en kreeg er kippenvel van. Wat zou het toch fijn zijn dat deze meneer zo’n soort gps bij zich had, waarmee de mensen vanuit het zorgcentrum konden kijken waar hij zich zou bevinden. Ja, de zorg wordt steeds uitgebreider en dat is ook maar goed met deze vergrijzing. 

Zo heb je tegenwoordig ook al contact via een IPad met de verpleegsters in het ziekenhuis. Een vriend van mij krijgt zo één op proef. Elke dag moet hij zich wegen en bloeddruk opmeten en deze standen doorgeven via de IPad die hij in bruikleen heeft. Is er iets aan de hand dan heeft hij persoonlijk (beeld)contact met de desbetreffende in het ziekenhuis. Het gaat nog verder, want een kennis van mij die heeft een soort van chip bij het hart en zij moet elke dag op een speciaal kussen gaan liggen en met een soort scanner, die contact maakt met de chip, worden de gegevens naar het ziekenhuis gestuurd. Op deze manier hoeven beide niet om de haverklap op de poli in het ziekenhuis te verschijnen. Het geeft rust en structuur, maar het belangrijkste feit lijkt mij, dat je je veilig voelt en weet dat als er iets mis is er contact met je wordt opgenomen.

Nog even en dan lopen we allemaal met een chip in ons lichaam over straat. Een chip waarin alle medische gegevens al staan. Dus stel dat ik zo één zou hebben en ik val om, om wat voor reden dan ook, dan kan het ambulance personeel met een scanner mijn chip uitlezen en meteen ingrijpen daar waar nodig is. Handig toch? Ik denk dat het écht weleens zo ver zal kunnen gaan. Zou jij dan voor of tegen zijn? Nu we het toch over de zorg hebben, weet je wat ik me weleens afvraag… Dat als je onverhoeds zorg nodig hebt en dan denk ik aan huishoudelijke hulp of een vervoermiddel, zoals een scootmobiel, dat je dan zes tot acht weken moet wachten voordat het rond is. Iets met indicatie en zo. 

Kijk en dat vind ik nou zo jammer, want misschien is die hulp na zes week al niet meer nodig. Ik pleit dan ook voor een systeem waarbij je hulp kan inroepen op het moment dat je het nodig hebt. Ik neem hierbij even mezelf als voorbeeld. Door mijn fibromyalgie kan ik mezelf soms wekenlang redden in het huishouden, maar soms dus ook niet en wat zou het dan fijn zijn dat je een instantie kunt bellen om te vragen om hulp en dat ie dan ook diezelfde week nog beschikbaar is.

 Net als dat je bijvoorbeeld tijdelijk even niet goed kan lopen en zo een scootmobiel kunt huren bij de gemeente en zodra je weer op de been bent, deze laat ophalen. Het scheelt in ieder geval een boel geld, want je betaald dan alleen voor de ingeroepen hulp(middel) en niet maandelijks een vast bedrag.

Zou toch ideaal zijn in onze moderne samenleving. Vind je niet?

2019©Vlindertje73