De Vink
De Vink werd vroeger ook wel Botvink of Boekvink genoemd, maar tegenwoordig is het gewoon “Vink”. Eigenlijk wel bijzonder, om een soort zo te noemen. Er zijn verschillende soorten vinken zoals Appelvink, Goudvink en Zebra-vink. En nee, sla-vink hoort daar niet bij .
Toch wordt deze vogel door iedereen gewoon Vink genoemd. Maar je hebt bijvoorbeeld niet een aparte soort die “Mees”, “Mus” of “Meeuw” heet binnen die bepaalde groep.
Het mannetje is roze-bruin van kleur op de borst en bruin op de rug. Het vrouwtje is meer grijs van kleur en lijkt veel op een huismus. Kenmerkend voor een vink zijn de 2 witte strepen op de vleugels.
Het mannetje kan erg mooi zingen. Deze wordt soms verward met een Fitis, maar heeft een duidelijke “trrrrrriit” aan het eind van de zang. Maar het meest hoer je de roep wat een eenvoudige “Fuuuiiet” is. Via de site van de Vogelbescherming kun je de zang en
roep beluisteren, dan zal je de vogel voortaan wel herkennen.
Je ziet ze steeds meer in de stedelijke gebieden. Vooral in de Groene long in de wijk zitten er verscheidene. Vooral in het najaar en in de winter zie je soms groepjes druk scharrelen over de grond op zoek naar zaden. Een deel van de vogels blijft ook hier
in de winter. Een ander deel gaat alsnog naar Afrika.
Doordat ze hier blijven, kunnen ze ook eerder broeden. De vinken zijn ook vaak erg snel met het hebben van jongen. Ze kunnen ook goed overweg met andere soorten, en zijn vaak samen te vinden. De vinken op de grond, en de andere vogels waarschuwen wel als er
gevaar dreigt.
Ze zijn ook niet erg schuw, zeker niet in het broedseizoen. Daardoor kun je ze ook vaak mooi op de foto krijgen. Ik moest ook echt nadenken welke foto ik ging plaatsen hier.
Foto + tekst: Gert-Jan Veen (Facebookpagina Vogels in en rond Beijum)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten