COLUMN UIT LEWENBORG (266)

 Geen empathie

Vol afgrijzen lees ik het bericht dat de thuiszorginstantie TSN geen parkeerontheffing krijgt van de gemeente Groningen. Hoe absurd is dit! De zorgmedewerkers die voor de verzorging van cliënten, maar ook in crisissituaties, op tijd ter plekke moeten zijn zullen dus eerst naar de parkeermeter moeten lopen voor ze bij een client naar binnen kunnen gaan.

Zijn deze zorgmedewerkers anders dan bijvoorbeeld ambulancepersoneel, waarbij elke seconde telt? Zover ik weet hoeven zij niet te betalen voor het parkeren op straat. Nee, zij mogen gewoon daar staan waar zij denken dat het nodig is. Weet je wel, elke seconde telt! 

Voor de politiemensen en brandweer geldt hetzelfde verhaal. Het zou toch echt raar zijn als deze mensen moesten betalen voor het parkeren, terwijl iemand 112 heeft gebeld en bijvoorbeeld bezig is met een hartaanval of je huis die in de brand staat of een één of andere gek die je huis is binnengedrongen. Help! Ik kom eraan, moet eerst nog even de gemeente spekken door de parkeermeter te vullen, dan help ik u. Tjonge, jonge niet normaal!

Waarom worden toch altijd de mensen die voor een ander zorgen, zoals hier dus de thuiszorg, zwaar de klos? Ze worden al niet supergoed betaald, doen hun werk uitstekend en dat beroep is een roeping die veel verantwoordelijkheid vergt. Dat de gemeente Groningen hierover zo moeilijk doet qua een parkeerontheffing zakt echt m’n broek van af! 

Overal in de stad, in al bijna elke wijk ook nog notabene, moet je betalen als je je auto parkeert. De mensen die in een betaalde wijk wonen kunnen een parkeervergunning aanvragen bij de gemeente. Uiteraard tegen betaling, waar je U tegen zegt. Het mag wat kosten tegenwoordig. 

Krijg je vaak bezoek, dan kun je daar een bezoekersvergunning voor aanvragen. Deze heeft dan weer veel haken en ogen, want je mag dan niet vaker dan zoveel uur per dag die vergunning gebruiken en niet langer dan zestien uur per week, in de wijk Helpman bijvoorbeeld wat ik weet, omdat ik daar zelf vaak ben. Gelukkig kan ik zelf mijn auto achter het hek parkeren, op eigen terrein.

In wat voor wereld leven wij, waarin alles duurder en duurder wordt. Niet alleen de thuiszorg is hier de klos, ook de hulpbehoevende patiënt. Stel nou eens dat er een patiënt met zo’n alarmbel om haar of zijn nek van de trap is gevallen en nog op de knop kan drukken, dan wil je daar als zorgverlener toch zo snel mogelijk zijn om hulp te bieden. Nee, eerst even langs de parkeerautomaat mevrouw, dan kom ik eraan. 

Beste gemeente Groningen, denk eens goed na over de hulpbehoevende mensen in uw gemeente en niet alleen aan het geld wat alle parkeerautomaten in de gehele stad Groningen u op zal leveren. 

Het woord empathie is u zeker vreemd?

2022©Vlindertje73

Afbeelding van 👀 Mabel Amber, who will one day via Pixabay