zaterdag 22 juni 2013

SCHUILEN IN DE TUNNEL(tussen Beijum en de Hunze)


Ondergetekende moest vanmiddag even naar de stad, en hij nam, zoals meestal het geval is, de fiets. Op de heenweg naar de stad ging hij via het Kardingerpark, de Hunze is een mooie wijk, maar om er nou twee keer door te fietsen, dat hoeft nou ook weer niet (het Heerdenpadviaduct is nog steeds onbegaanbaar voor wandelaars en fietsers). Niks ten nadele van onze buurwijk, maar via het groen naar de stad fietsen, en via de Hunze terug heeft z'n bekoring, lekker afwisselend. Op de terugweg begonnen de weergoden zich te roeren, er werden bakken water naar beneden gesmeten. Waarom ze in Engeland zeggen dat het honden en katten regent als het hoost, is me een raadsel (it's raining cats and dogs). Onder de tunnel tussen de Hunze en Beijum was en is er de mogelijkheid om te schuilen. Het heeft iets om samen te moeten wachten. Om te zeggen dat de wachtenden een gemeenschappelijke vijand, de regen, hadden, dat gaat weer te ver. Zo onvriendelijk is regen niet altijd. Maar toch, een beetje een gevoel van saamhorigheid is er wel in zo'n tunnel (dat gevoel wordt alleen wat verpest omdat iedereen zo nodig  z'n smartphone tevoorschijn moet toveren). Een praatje over het weer is zoals altijd erg laagdrempelig, de inhoud doet er vaak niet toe als mensen maar contact maken. Vergelijk het met hondenbezitters die met andere bezitters staan te keuvelen over hun hond. Op de rechter foto is de vrolijke graffiti in de tunnel te zien. Het beurde eerder op dan dat het deprimeerde. De weg werd vervolgd via de route die u op de linker foto kunt bekijken.

1 opmerking:

Anoniem zei

It's raining cats and dogs: in het 17de eeuwse Engeland waren de straten vaak vervuild met dode huisdieren. Als het heel hevig regende spoelden die door de straatgoten. Het leek dan alsof die uit de lucht gevallen waren. Vandaar de uitdrukking: it's raining cats and dogs".