Wuivend
gras
Een
grasaar wordt ook wel eens een ‘kruipertje’ genoemd. Het lijkt
allemaal zo mooi in de zomer. Met een beetje wind wuiven ze mooi heen
en weer. Een pracht gezicht. Alleen kan het levensbedreigend zijn
voor je trouwe viervoeter. Grasaar is eigenlijk niets meer dan ‘wild
gras’ en bevindt zich in hoog gras, weilanden en in bermen. Het
ergste is dit in de periode tussen juni en eind augustus.
Als het grasaar uitgegroeid is
dan vallen er zaadjes vanaf en deze kunnen in de vacht van je hond
komen, wanneer die er net langs loopt. Het kruipt verder en verder
door de haren heen, richting de huid. Hier dringen de grasaren zich
in de huid en door de weerhaakjes van de grasaar kun je ze er niet
uittrekken. Met gevolg; een ontsteking. De huid wordt rood en
gezwollen.
Op
facebook kwam ik op de pagina ‘hondenboel’ afschuwelijke foto's
tegen van een hond, waar een grasaar in binnengedrongen was. De
beelden hiervan zal ik je besparen. Gewillige plekken voor een grasaar om zich te nestelen zijn de oren, tussen de tenen, ogen en neus. Als je hond dus veel met zijn kop loopt te schudden, moet je hem goed nakijken op zaadjes van de grasaar die eventueel in de oren zitten. Tranende ogen, goed nakijken. Bij niezen, kan er een zaadje in zijn neus zitten en bij mank lopen kan het zijn dat er een zaadje tussen de tenen zit. In het beste geval blijft een grasaar gewoon in de vacht hangen, maar het kan ook diep in de huid dringen. Dus pas alsjeblieft goed op en controleer na elke wandeling alle mogelijke plekken waar grasaren zich kunnen hechten. Zo ben je er altijd vroeg bij. Dit geldt natuurlijk net zo goed voor jullie lieftallige katten.
Mijn
Snoopy vindt deze vier dagelijkse controles helemaal niet erg, zij
ziet het gewoon als een extra paar knuffels. Welk dier wil dat nou
niet?
Bovenstaande
heb ik twee jaar geleden al eens geschreven en geplaatst op mijn
blogsite.
En omdat het nu weer aan de orde is, wil ik jullie deze informatie
niet onthouden. Er zijn namelijk heel veel mensen, met honden en
katten, die absoluut niet weten wat een grasaar kan aanrichten. Deze
column mag dan uiteraard ook gedeeld worden.
O
ja en dan nog iets, mocht je last van teken hebben op je hond of kat
en zit je daar ook altijd zó mee te hannesen? Ik heb de “ideale
tekenkaart” ontdekt. Gemak dient de mens, je schuift ze er in
één beweging af. Er blijft niets achter en je dier heeft het amper
door.
Dan
als laatste verklap ik jullie dat dit mijn 100ste
column is. Soms met gemak eruit getikt en soms kost het wat moeite.
Vooral het onderwerp is weleens lastig, want wat lezen jullie als
lezer graag. Wil je mijn visie op wat er speelt in het nieuws van
Groningen of wil je liever een wat persoonlijkere column van mij
lezen? Ik ben benieuwd.
Laat je het mij weten?
2018©Vlindertje73
Geen opmerkingen:
Een reactie posten