BEIJUMBORG (135)

Soms ben ik een ouwe brompot, en dat is vandaag het geval. De lezer is dus gewaarschuwd: deze column is geschreven met een donker randje.

We kijken terug op de viering van één van de leukste kinderfeesten van het jaar: Sint Maarten. Kinderen leren op school nieuwe liedjes, er wordt enorm geknutseld met papier, verf en plastic om de mooiste lampions te maken, de kinderen zijn al een paar dagen knap opgewonden –of zelfs helemaal van slag- omdat er straks ‘Sint Maarten gelopen’  mag worden, en vanwege de snoepjes de meegebrachte zakken, tasjes, rugzakjes zullen vullen. Tot zover de romantische versie van Sint Maarten.

De werkelijkheid: gedoe in de wijk over de datum waarop Sint Maarten gevierd gaat worden, de winkeliers in WC West die beslissen dat zij dat in ieder geval niet op zondag 11 november zullen doen, ‘gewone’ bewoners zoals ik, die de tradities graag in ere houden, kinderen die ofwel de ene dag, ofwel de andere dag, ofwel op beide dagen lopen.

De Beijumblogger vond het kennelijk allemaal prachtig, hoe die ondernemers uren van hun dure personeel en tijd opofferden om de kinderen op 12 november van snoepgoed te voorzien, de kinderen zelf zullen ongetwijfeld blij geweest zijn met deze extra oogst……maar uw columnist is er helemaal niet blij mee.

Op zondag 11 november moest hij zich haasten om van een concert in Peize terug te keren, om thuis de kaarsjes aan te kunnen steken, het snoepgoed uit de zakken te halen, zichzelf een glaasje wijn in te schenken en te wachten op de vele kinderen die zich ongetwijfeld aan de traditionele datum zouden houden, zondag (Dag des Heeren) of niet…..nou: er kwamen er welgeteld vijf aan de deur, in twee porties.  Ze raffelden allemaal dat vreselijke ‘Sint Maarten, de koeien hebben staarten’ af en verwachtten rijkelijk beloond te worden. Maar daar hadden ze toch buiten de waard gerekend….ik vraag dan doodleuk of ze op school ook een ander lied hebben geleerd, en pas als ze dat gezongen hebben komt de snoepbak tevoorschijn.

En ook op maandag 12 november (bedankt, ondernemers!!) moest ik me haasten om op tijd thuis te zijn, stak de kaarsjes weer aan, schonk mezelf een glas in en….wachtte op de vele kinderen die alsnog het WC West achter zich zouden laten en de gang langs de deuren in de heerd zouden maken. En ja: deze keer kwamen er zowaar wel 15 kinderen langs, in vijf groepjes. Er werd letterlijk gegraaid in de snoepbak (daar zeg ik altijd wat van: een beetje fatsoenlijk een snoepje pakken is toch echt niet al te veel moeite), de koeien kwamen ook weer met hun staarten uit de sloot, en ik moest constateren dat ook dit kinderfeest aan de commercie ten onder aan het gaan is. 

De slagerse kan dan wel beweren dat ze het met zoveel plezier doet, en de Beijumblogger ziet er geen commercieel voordeel voor de winkeliers in: ik vind er ieder jaar minder aan…..en vraag me af of ik volgend jaar dan maar liever ‘juffrouw Kikkerbil’ ben….na Kerst, sinterklaas, Pasen is ook Sint Maarten ‘commercieel’ gegaan. Jammer, doodzonde. Ga toch Halloweenen, winkeliers!!

Han Borg