"Bedankt voor de bak duplo, nog een fijne dag en ja hoor, maak maar even een foto."
Afgelopen zaterdagmiddag, Via een familielid uit Amsterdam had de blogger een bak met duplo ontvangen, een soort van LEGO (op een bepaalde manier geeft de spellingscontrole het woord met hoofdletters weer).
De bak was niet voor ondergetekende bestemd, hij zit niet in de kleine kinderen, maar voor een kennis van de Amsterdammer die in de Sibrandaheerd woont.
Bak achterin de auto en aanbellen. De deur ging open en het stel dat we op de foto zien stond in de deuropening. De bak met inhoud werd dankbaar in ontvangst genomen.
Een jonge Beijumer vader met zijn eerste kind. Een zoon van een ongeveer acht maanden oud. Geluk in Beijum.
Wat een mooi kereltje en wat een heldere ogen.
Als alles goed gaat zal het kereltje de volgende eeuwwisseling gaan meemaken, iets wat de blogger en het overgrote gedeelte van de lezers niet ten deel zal gaan vallen.
Wie weet woont het mannetje over vijftig jaar nog in Beijum. Het jaar 2068. Hoe zal het dan zijn om te leven?
De herfstbladen op de foto geven een sfeer van vergankelijkheid weer. Maar het cliché is maar al te waar, het (nieuwe) leven gaat steeds maar door.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten