Het voorjaar was vooral nat en koud. Zulk weer heeft bij veel mensen invloed op het humeur. Dat is niet verwonderlijk, het weer heeft invloed op (bijna?) alles wat er in de natuur gebeurt. Neem bijvoorbeeld het oranjetipje, een vlinder die we gewoonlijk in april volop kunnen zien vliegen, dit jaar verscheen de vlinder later. In principe was de vlinder er wel, maar hij verkeerde nog in het popstadium. Gelukkig is het oranjetipje intussen al weer op veel plaatsen gesignaleerd. De vlinder houdt van beschutte plaatsen in vochtige hooilanden en zonnige ruigten in bosranden. Het oranjetipje bezoekt vooral pinksterbloemen, look-zonder-look en in mindere mate andere kruisbloemigen. Het vrouwtje zet op deze planten haar eitjes af, meestal maar één eitje per plant. Bovendien laat het vrouwtje een geur achter die moet voorkomen dat andere vrouwtjes ook een ei afzetten op de plant. Met meerdere rupsen op dezelfde plant wordt het “oorlog”, de oudste rups eet vaak de jongere op. Zo wordt voorkomen dat het voedsel moet worden gedeeld. De rups eet eerst de bloemen en daarna de zaaddoosjes (de hauwtjes) van de waardplant. De soort overwintert als pop. Het mannetje is duidelijk te herkennen aan de oranje vlek op de voorvleugels. Het vrouwtje heeft dit kenmerk niet en is daardoor moeilijker te herkennen. De onderkant van de achtervleugel is zowel bij het mannetje als het vrouwtje geelgroen gemarmerd. De gebruikelijke vliegperiode van het oranjetipje is half april-eind mei. Er is slechts één generatie per jaar. Het vrouwtje besteedt veel tijd aan het drinken van nectar, het mannetje wordt vaak patrouillerend waargenomen.
Dit paartje zag ik op de tuin van De Wiershoeck. Ze waren druk bezig met de balts. Het vrouwtje zat op het blad van een pinksterbloem en het mannetje fladderde enkele minuten druk om haar heen. Af en toe schoot hij op haar af, maar of ze hebben gepaard? Het vrouwtje richtte regelmatig haar achterlijf op en er was af en toe even contact. Maar of dat voldoende was voor de bevruchting? Ik weet het niet. Als je goed kijkt kun je op de waardplanten soms een ei van het oranjetipje ontdekken. Ze zijn ongeveer 1 mm groot, langwerpig, eerst licht van kleur en later oranje.
(info: Wikipedia en Vlindernet)
Foto + tekst: Luit Staghouwer
Geen opmerkingen:
Een reactie posten