WAT IS ER TEGEN LUIHEID?

Deze hangmat fotografeerde ik de afgelopen dagen ergens in de wijk. Het schijnt te kunnen, geen bomen in de tuin en toch een hangmat ophangen. Wat moet het heerlijk zijn om er een middagje lui in te hangen. Maar wat roept het woord luiheid toch negatieve associaties op bij sommigen:
In de Dikke Van Dale staat bij 'lui': afkerig van werk of inspanning, arbeidsschuw, gemakzucht, hij gelooft het wel. Luiheid wordt dus niet alleen geassocieerd met werkschuw, maar ook met onverschilligheid. Maar is luiheid enkel en alleen verwerpelijk? Allereerst moeten we ons beseffen dat luiheid een natuurlijk gedrag is. En dat moet ons mensen niet vreemd zijn. De mate van luiheid is wel voor ieder persoon wel weer anders. Er zijn volgens psychologen verschillende vormen van luiheid te onderscheiden. Maar doordat er weinig over het onderwerp bekend is, wordt er jarenlang gespeculeerd: is luiheid aangeboren of aangeleerd?
Blijf niet stilzitten!

Allereerst is het handig te weten dat luiheid een relatief begrip is. Hoe lui je iemand vindt, is afhankelijk van je eigen gewoonten, regels en normen. Zo voelen Nederlanders zich misschien ijveriger dan Portugezen. Maar in de ogen van Japanners, die jarenlang gemiddeld 16 uur per dag werken, zijn wij weer lui. In onze maatschappij kan het niet vaak worden benadrukt: meer en sneller is beter, niet stil blijven zitten, maar bewegen. Want beweging is de drijvende kracht achter de economie.

Afkeuring

In onze westerse samenleving wordt passiviteit en luiheid afgekeurd. Het gedrag van de luiaard wordt niet gewaardeerd, omdat hij niet handelt volgens de gestelde normen binnen de samenleving. Hij toont weinig passie en interesse, is weinig ambitieus en in de ogen van de toeschouwer doet de luiaard dit met opzet. Hij is een profiteur, die als het ware levensgeluk steelt van die mensen die zich wel een slag in de rondte werken. (Bron: Kwerk) http://www.dtddesign.be/showcase/luiheid/lieverlui.html  Rechter foto ook van deze site)

En op een andere site staat:

Hier.

Luiheid is de grootste vijand van de mensheid. Door luiheid zijn veel mensen niet in staat de hoge niveaus te bereiken in het leven die ze anders wel hadden kunnen bereiken. Ik ken veel mensen die veel potentiëel hebben, maar door hun luiheid blijven ze mislukkelingen in het leven. Ze willen alles bereiken in minuten of zonder inspanningen. Ze willen rijk zijn door alleen te dromen en niet door er concrete inspanningen voor te doen. Hun leven is niet onder hun controle, het leven heeft eerder hun onder controle. Ze wachten alleen tot er wonderen gebeuren. Meestal gebeurt er niets en voelen ze zich bedrogen door het leven. Het grootste probleem is dat ze hun talent verliezen met de tijd. Wat ze hadden kunnen berieken met hun talent is voor hun verloren. Ze worden een last voor anderen en soms zeggen anderen ook nee tegen ze. Het is beter om deze situatie in het leven niet te bereiken. http://nl.shvoong.com/humanities/73723-luiheid/

Source: http://nl.shvoong.com/humanities/73723-luiheid/#ixzz1wCHtHFip
Op  webbijbel.nl   staat:
De luie persoon word veracht door anderen en is niet in staat tot verbetering, hij is blijvend gehandicapt door zijn luiheid. Hij is levend, maar hij leeft niet. "De begeerte des luiaards zal hem doden, want zijn handen weigeren te werken, " Spreuken 21: 25. We zien ook dat de persoon die lui is niet alleen zijn eigen leven kapot maakt maar ook dat van anderen. Hij beinvloed anderen. "Ook die zich slap aanstelt in zijn werk, die is een broeder van een doorbrenger," Spreuken 18: 9 Aan de andere kant is het zo dat een mens die ijverig is succesvol zal zijn. Hij is een bouwer en een schepper, een man waardig van eer, ook al is zijn werk van nederige aard. "Hebt gij een man gezien, die vaardig in zijn werk is? Hij zal voor het aangezicht der koningen gesteld worden; voor het aangezicht der ongeachte lieden zal hij niet gesteld worden," Spreuken 22: 29.
Maar hebben mensen dan geen recht op luiheid?
Het recht op luiheid (oorspronkelijk in het Frans Le droit à la paresse) is een pamflettistisch werkje van de Franse socialist Paul Lafargue uit de jaren '80 van de 19e eeuw ter weerlegging van het recht op werk zoals dat was opgeëist in de revolutie van 1848. Het is Lafargues bekendste werk. Eerst verscheen het in 1880/'81 het tijdschrift L’Égalité en in 1883 als brochure. http://nl.wikipedia.org/wiki/Het_recht_op_luiheid