donderdag 29 juni 2017

BIJNA EEN VOGEL ONDER DE AUTO...


De twee maanden geleden bij Autobedrijfvisser gekochte Citroën reed de afgelopen tijd probleemloos door de Benelux, Frankrijk en Spanje, en nooit was er in de verste verte een (bijna) aanrijding (bericht over de reis volgt nog...) te bespeuren. Gelukkig.

Maar dan in Beijum, een paar dagen geleden. De vogel bleef maar op de weg zitten, zie foto. De blogger ging van 50 naar 30...en vandaar uit naar stapvoets.

Geen idee wat de vogel mankeerde, of er een lekker hapje lag, of dat ie depressief met zelfmoordplannen rondliep of iets dergelijks.
De blogger reed de vogel zeer langzaam voorbij, de afstand vogel autobanden bedroeg ongeveer 20 centimeter. In de achterruitspiegel leek het of de vogel hinkelde.

Het zal je toch overkomen dat je na veertig jaar schadevrij en probleemloos rijden je iemand (ook al is het een vogel) doodrijdt in eigen wijk...

3 opmerkingen:

michel zei

Een zwarte kat voor je auto brengt ongeluk.
Hoe het zit met een kraai weet ik niet.
Toch maar even voorzichtig de komende tijd!!

Anoniem zei

En dat met 1 hand aan het stuur.
Tjonge jonge dat was me ramp geworden.
Had je eindelijk eens iets substantieels te melden gehad.
Kraaien zijn niet dom hoor.
Die was echt wel aan de kant gewipt en had in z,n pootjes gelachen.
Domme knoaler!

Johan Fehrmann zei

Ach ja, de dappere Anoniem..leef je vooral uit.
Een bij de blogger bekende lezer reageerde als volg:
Ach, wat een prachtig verhaal over jouw ontmoeting met een zwarte kraai. Fijn dat je 'm gespaard hebt. Alleen: in Beijum steekt heel vaak wat over, wat minder geluk heeft. Zelf is het me gelukkig nog nooit echt overkomen, hoeveel katten ik al wel niet bijna voor de auto heb gehad, maar Bernadette reed eens in de bocht van de Onnemaheerd bij de Mudaheerd een poesje aan: een jong katje, dat nog niet door had dat je toch echt moet opletten. Onze Judith, die bij haar in de auto zat, heeft nog geprobeerd om de kat te redden, maar vergeefs. Ze blies de laatste adem uit in Judith's handen.....
Zelf heb ik ooit, als middelbare scholier, een vogel op spectaculaire manier dood gereden: het was een merel, die dacht dat hij door mijn fietsvoorwiel paste. Eén slag van het wiel was genoeg om 'm te guillotineren. Als ik er aan denk krijg ik er nog steeds de bibbers van....