"IK HEB AL TWEE DAGEN NIET GEGETEN"

Archieffoto

 Gisteravond keerde ik na gedane arbeid op de fiets vanaf de stad huiswaarts. Het was ongeveer kwart voor twaalf. Ik voel me altijd op m'n gemak op het Heerdenpad, kwestie van amper cash op zak hebben maar wel een pinpas, m'n lengte, ca twee meter lang, en het feit dat ik als man zijnde niet sexueel belaagd zal worden op ons aller fietspad. Genoeg om zelfverzekerdheid en zelfvertrouwen uit te stralen. En misschien is dat het halve werk wel, al moet ik er voor de zekerheid er toch maar even bij schrijven dat ik de meer angstige en onzekere Heerdenpadoversteker daarmee niet in een hoekje wil plaatsen.

Maar goed, Na goed doortrappen kwam ik op het bovenste gedeelte van de 'brug' over de Beneluxweg aan. Altijd lekker als je dat punt hebt bereikt, je kunt je vervolgens zo lekker naar beneden laten vieren, vind u ook niet?

Maar dat zat er gisteravond niet in. Een man met wat tegenwoordig een 'negroide' uiterlijk wordt genoemd (een 'getinte huidskleur' lees je tegenwoordig ook wel, maar wellicht is dat een wat lichter exemplaar, meer richting blanke ras) kwam van de andere kant aanrijden en sprak me vanaf zo'n vijf meter voor we elkaar zouden passeren aan. Ik stopte direct.
Even tussendoor, ik heb wel eens fantasieën over een overval op het Heerdenpad die mezelf overkomt en die ik dan vervolgens begin te filmen. Nieuwsgierigheid naar de donkere kant van de menselijke geest en daaruit vloeiende gedragingen maken dat het we wel wat lijkt om zo'n overval eens live te filmen. Ik sluit niet uit dat ik aan zelfoverschatting leid, geachte lezer, maar ik ben zo benieuwd: hoe gaat zoiets? Ja, ik geloof met m'n gezond verstand best dat je beter niet in dit soort situaties verzeild kan raken. Maar toch.

Ik stopte en de Afrikaans uitziende man legde z'n fiets op het fietspad. Zullen we het krijgen? In een flits overzag ik dat ik niks te duchten had, de man had een vriendelijke en zachtaardige uitstraling. En om even de wet van de jungle er bij te betrekken voor het geval het er op aan zou komen: ik kon hem wel aan. Een wapen of mes was niet te bekennen.

In gebrekkig Nederlands sprak de man me aan: "Mijnheer, ik kom uit Afrika, en ik heb al twee dagen niks gegeten. Zou u wat geld..." Vriendelijke maar ook verlegen ogen keken me aan. Twee werelden die elkaar ontmoetten op het fietspad tussen de stad en Beijum. De man zag er wel gevoed uit. En hij reed op een betere fiets dan die ik heb. Ook leek hij in de verte niet op een junk die bietste voor geld om z'n verslaving te bekostigen, integendeel, hij zag er zelfs beschaafd uit. Een beschaafde en wel gemanierde bedelaar, zogezegd. Kalm legde ik hem uit dat hij maar naar het politiebureau moest gaan als hij eten wilde. Terwijl hij nee schudde en z'n fiets oppakte vroeg ik nog of ik een foto van hem mocht maken. Nee nee nee. En weg was hij. De donkere nacht in en op zoek naar een volgend  'slachtoffer' die hem hopelijk, vanuit hem bekeken,  wel wat zou geven.

Al verder rijdend bedacht ik me dat de man me in de wijk ook wel eens heeft aangesproken, ook toen bietste hij om een gunst. Dat hij dat überhaupt doet kan me niet zoveel schelen. Maar beter niet tijdens middernachtelijke uren op een fietspad waar veel mensen toch al de nodige gevoelens van onveiligheid beleven.

Bedelaars. We hebben in Beijum een in een scootmobiel zitten, en nu ook een Afrikaans exemplaar. Wanneer dient de eerste openbare vrouwelijke bietser zich aan?
Update 11:05: op www.dvhn.nl staat dat er afgelopen week de nodige overvallen in de stad hebben plaatsgevonden.
Bij de politie zijn inmiddels negen aangiften binnengekomen van straatroven. Het gaat in alle gevallen om jonge vrouwen die laat op de avond (veelal met geweld) zijn beroofd door een ongeveer 25-jarige negroïde man. Lees hier.
Ik kan me het bijna niet voorstellen, maar je weet het maar nooit: mijn negroide persoon was ook ongeveer 25 jaar oud.