Tijdens Nederland-Costa Rica maakte Willem Pauwelussen onderstaande 'drama' mee. De foto's zijn ook door hem gemaakt.
In hetzelfde weitje waar ik eerder een merrie met een veulen rond zag dartelen loopt nu een ponyveulen naast de moeder.
Een gezin met twee kinderen staat al geruime tijd vertederd toe te kijken. Mooi zeg, zo’n mini-paardje. Die moet op de prent.
Shit, camera vergeten. Gauw ophalen. Kom ik terug, geen paard meer te zien.
Shit, camera vergeten. Gauw ophalen. Kom ik terug, geen paard meer te zien.
Die zijn allemaal naar achteren vertrokken. Ik zie daar wel wat rondtrippelen, maar diep genoeg inzoomen lukt niet.
Maar daarachter staan weer huizen van de Hiddemaheerd en gelukkig is een bewoner zo vriendelijk mij achterom te begeleiden, waar ik er met de neus bijna bovenop sta. Het beestje is net geboren, weet de man me te vertellen. Nou daar moet het blijkbaar nogal van uitrusten, want ik zie het in het gras liggen. De borstkas gaat op en neer dus er wordt nog adem gehaald. Maar ik sta er een paar minuten, de moeder komt er eens bij kijken, en loopt verder, het andere veulen snuffelt er eens aan en gaat ook verder met grazen.
Toch wel vreemd hoor, op discovery zie je die beesten overeind komen en rondlopen, en als ze liggen is dat met de kop omhoog.
Maar deze lijkt echt helemaal uitgeteld.
Internet op, dierenambulance bellen. Als ik een spoedgeval heb moet ik 1 intoetsen.
Nee meneer, wij gaan over huisdieren, niet over vee, daar moet u 144 voor bellen.
Daar moet ik even aan de lijn blijven, en die verbinden me vervolgens door met de politie want misschien kunnen die er iemand langssturen.
Dus ik krijg de politie aan de lijn en begin voor de derde keer met de vraag of het wel normaal is dat een pasgeboren ponyveulen zo lang voor Pampus ligt.
Maar zo ver komt het niet want de dame onderbreekt me en stelt met scherpe stem de vraag of het een kwestie is van leven en dood?
Hoezo?, vraag ik verbluft.
Nou, u heeft 112 gebeld.
Dat heb ik niet gedaan hoor, ze hebben me van de dierpolitie naar u doorverbonden, en of het over leven en dood gaat weet ik niet maar… en ik vertel alsnog mijn verhaal.
Oh, ik zal u doorverbinden met de politie in uw regio misschien dat die er wat mensen langs kunnen sturen.
Het is al ver over tienen maar ik hoor nog geen gejuich dus er zal tegen Costa Rica nog wel niet zijn gescoord.
Ik draai mijn verhaal weer af, moet mijn telefoonnummer, naam, postcode en huisnummer opgeven (geen idee waarvoor dat is), en ik vraag of ik wel een berichtje kan krijgen hoe het is afgelopen want dat is leuk voor de site waar ik voor schrijf. Die moet ik dus nu met naam en toenaam noemen, maar beloven kan ze niks, dat wordt dan weer overlegd met geen idee wie.
Inmiddels is het alweer half elf, ik ga maar eens kijken hoe het staat met de fopduiken van Robben en de vliegende kopballen van Van Persie.
Kort voor elven zie ik een politiewagen voorbij rijden, de sloot langs, richting Zadelpad.
Ik de deur uit, vertellen waar ze heen moeten. Driftig met de armen zwaaien, geen sjoegem.
Dus een sprint er achteraan. Maar de auto blijft onverstoorbaar doorrijden, het lijkt wel of die kar is afgeleverd zonder achteruitkijkspiegels.
Op de T-splitsing gaat het ding linksaf, terwijl ik toch duidelijk heb gezegd dat het op het paardenweitje is bij de zwaluwtil, dus ze moeten hier RECHTSAF.
Ondanks mijn 63 lentes heb ik toch zo stevig gesprint dat ik de achterruit van de auto tot op 20 cm ben genaderd. Ik kan er nog net niet op kloppen, maar ze zullen me nu toch wel zien en stoppen?
Nee hoor, het gaspedaal wordt ingedrukt, mij zwaaiend met de armen achterlatend, verderop zie ik de remlichten aangaan als ze linksaf gaan en dat was het dan.
Lichtelijk verbijsterd van deze bizarre ervaring loop ik terug naar huis.
Midden in de nacht word ik dorstig wakker. Naar beneden, beetje drinken. Daar ligt de mobiel aan het infuus.
Hey, ze hebben teruggebeld, Maar ik stond al in de badkamer. Op de voice-mail hoor ik dat men er is geweest maar het bijzonder lastig vindt om de exacte locatie van het dier te vinden, dus of ik wel de meldkamer wil bellen om dit nog even door te geven.
Het is vier uur in de nacht, maar toe maar dan. En opnieuw vertel ik dat het op het weitje bij de zwaluwtil is, en me erover verwonder dat men mij niet gezien heeft.
Uitleg: dat zijn agenten die hier niet wonen, dus een zwaluwtil aan het Zadelpad, dat zegt die mensen niet zoveel.
Ik word doorverbonden naar de patrouillewagen, maar die nemen de telefoon niet op.
Terug bij 0900-8844: ze zijn net bezig met een oproep, ze bellen terug.
Dus mobiel nu maar naast het bed, maar gebeld werd er niet meer.
De volgende ochtend om pakweg 9 uur in het weitje gaan kijken.
Alle paarden en pony’s staan te grazen. Ook de merrie met haar veulen.
Van het pony-veulen geen spoor.
Tot zover dit dierendrama tijdens het voetbaldrama.
14 opmerkingen:
pppfffttt
Maar Willem, ik mis de clou van je belevenis.
Leeft het kleine diertje of was het niet levens vatbaar?
Een moeder die er alleen even aan snuffelt en direct door loopt, klinkt niet erg positief.
Tjonge jonge, je maakt wel wat mee hè, op je "oude" dag.
Gelukkig ben je sprint fit ;-).
gr, Therèse
Ik heb geen idee, als ik wist wie de eigenaar is had ik hem/haar gebeld. Ik heb nog wel de politie gebeld dat waarschijnlijk de eigenaar het beestje verwijderd had, en ze er dus niet meer heen hoefden.
Je maakt wat mee hè, in ons als het er op aan komt zo vredige Beijum.
nou ja, behalve wat ik hier boven net las :-(.
gr, Therèse
Fijn... die dierenpolitie die zo voor de dieren staat. Ik vind het echt belachelijk dat je zo lang hebt moeten wachten, doorverbonden worden, uitleggen etc. Wel super dat je gebeld hebt!! Zullen genoeg mensen zijn die gewoon door rijden.
Geef je helemaal gelijk, Simone.
is toch wel een beetje van de pot gerukt.
stel je voor dat het zo zou gaan als het een mens was geweest.
een compleet drama, toch?
gr, Therèse
Op een van de hekken hangt het telefoonnummer van de eigenaar!
Dit veldwerkverhaal van WP is een prachtig bewijs dat Centrale Meldkamers van de politie (in dit geval in Drachten) totaal niet functioneren.
Citaat van WP:
"Uitleg: dat zijn agenten die hier niet wonen, dus een zwaluwtil aan het Zadelpad, dat zegt die mensen niet zoveel.
Ik word doorverbonden naar de patrouillewagen, maar die nemen de telefoon niet op.
Terug bij 0900-8844: ze zijn net bezig met een oproep, ze bellen terug.
Dus mobiel nu maar naast het bed, maar gebeld werd er niet meer." Einde citaat.
Functionarissen kennen het beleidsveld immers niet! Dat blijkt. Vreemde vogels worden op pad gestuurd. Terug naar de gemeentepolitie. Agenten die de stad goed kennen. Effectiever en veel goedkoper! Terug naar kleinschalig openbaar bestuur dat dicht bij de burgers staat.
Beste mensen,
Het veulentje is geboren zaterdag omstreeks 08.00 in de morgen.
Het veulentjes loopt gewoon naarst de merrie en is niet verwijderd door de eigenaar.
Persoonlijk zie ik de eigenaar er bijna elke dag diverse malen per dag ook dat er om 11 uur de veearts kwam om het veulen een veulenprikje te geven.
Bij bijde weide's staan naar mijn weten een telefoon nummer vermeld op het hek.
Kort met de eigenaar gesproken te hebben liet hij mij weten dat de 3 shetlanders weide pony's waren.En een veulen een verrassing is. Ze maken het na mijn weten goed ik zag het zaterdag al leuk drentelen door de wei toen ik met de hond liep.
Vriendelijke groeten.
Patricia Boonstra
jeetje Patricia, wat fijn dat je dit even hier gemeld hebt :-).
hè gelukkig, eind goed, al goed, hè?
zal een schattig gezicht zijn, het kleine opdondertje zo te zien, denk ik?
gr, Therèse
Ik heb al vaker geprobeerd via het telefoonnummer de eigenaar of iemand anders aan de lijn te krijgen. Ook omdat ik graag het verhaal wilde horen omtrent de effectiviteit van de zwaluwtil. Maar ik heb nooit verbinding gekregen. Als ik alsnog dat contact zou kunnen maken, heel graag. Even een mailtje naar Johan en ik kom langs voor een interview.
Misschien dat Patricia nog kan vertellen hoe het kwam dat het veulen zo lang uitgeteld tussen die betonpalen lag?
Ik heb rondgebeld om te vragen of dit normaal gedrag is voor een pasgeboren veulen, maar kreeg daar nergens antwoord op en ik ben daar toch wel nieuwsgierig naar.
Mocht me dit nog eens overkomen, dan kan ik me die hele exercitie besparen.
Iets anders is dat ik me afvraag of de wens van Kees uitvoerbaar is. Ik heb de indruk dat de dienders van de nachtdienst minstens de gehele stad dienen te bestrijken, en van die mensen verwachten dat ze alle sluipweggetjes in en om de stad op hun duimpje kennen en in het donker weten te vinden lijkt me niet realistisch.
Dat ze me niet achter de auto zagen rennen zal komen doordat ze beiden in het donker tuurden om maar op dat smalle Zadelpad te blijven, het Boterdiep niet in te rijden en te detecteren waar de zijweggetjes waren. Ik geef het je te doen.
Heel netjes dat ik een half uur later werd teruggebeld met de vraag waar dat dier nu dan toch was. Dom van mij dat ik nota bene vraag om teruggebeld te worden en vervolgens naar boven ga en de telefoon in de kamer laat liggen.
Eerlijk is eerlijk, want ik stuur die mensen toch midden in de nacht weer op pad terwijl dat niet nodig was geweest als ik bereikbaar was gebleven.
Daarom alles wat hier boven staat moet je maar met een korreltje zout nemen,volgende keer meer waarheden in een verhaal noemen dan leugens en bedrog dit doet Beijum nieuws niet goed , dit zeg ik omdat de eigenaar helemaal geen veulentje ander daags heeft verwijderd. En na mijn weten er helemaal niks aan de hand is. De eigenaar heb na dat ik met Toska mijn hond nog diverse keren gezien bij het merrieveulentje.
Groetjes Patricia Boontra
Net die reactie geplaatst, krijg ik telefoon van de eigenaar.
Wordt vervolgd, dus.
Nou, dan wil ik wel eens weten waar ik precies me te buiten ben gegaan aan leugens en bedrog. Als ik dat beestje de volgende ochtend nergens meer zie, en het echt langdurig voor pampus heeft gelegen, dan is toch WAARSCHIJNLIJK dat het verwijderd is door de eigenaar? Dat zijn geen leugens, en dat is zeker geen bedrog. Dat zijn op redelijke overweging gestoelde vermoedens. Geuit uit betrokkenheid en niks anders. Zeker ook door het ogenschijnlijk onverschillige gedrag van de rest van de kudde. En tevens om de politie werk te besparen. Snap niet wat daar verkeerd aan is.
Daarin geef ik Willem gelijk, Patricia.
Het is maar goed dat Willem de instelling heeft die hij heeft.
Anderen zouden na zo een akkefiet denken en zeggen...zo, dat was de laatste keer.
Vanaf nu is het...na mij de zondvloed!
gr, Therèse
Een reactie posten