Afgelopen zondagavond reed ondergetekende na gedane arbeid terug van Assen naar Beijum. Na het passeren van het Julianaplein wilde hij van de derde naar de versnelling overschakelen. Wat een raar gevoel, het koppelingspedaal was opeens verdwenen! Tenminste, die was gevoelsmatig onvindbaar. Er kon niet meer geschakeld worden. Wat te doen? De auto aan de kant zetten tussen het Julianaplein en de afrit naar de Hereweg was geen optie, daar loopt immers geen vluchtstrook. Het was tien voor tien 's avonds en het werd rustiger en rustiger op de weg. Geen wonder, de WK-finale zou zo aanstonds beginnen. De blogger berekende koortsachtig dat hij op weg naar Beijum geen stoplichten meer tegen zou komen, waarom niet met een gangetje van 55 km/uur verder tuffen? Zo gedacht, zo gedaan.
Raar, het leek net alsof de auto in een automaat was veranderd, het linker been en bijbehorende voet lagen vreemd en onwennig werkloos te zijn tijdens de rit naar huis. Een soort van fantoomgevoel, de voet miste het pedaal.
Het ging eigenlijk best, het enige punt was, er moest niet worden geremd want dan zou de motor afslaan. En dan? Wat was het passeren van het nieuwe viaduct bij Kardinge opluchtend, geen verkeerslichten meer. Via de rotonde bij Beijum Zuid reed ondergetekende op goed geluk de wijk in, gelukkig geen passanten, en de afslag richting de eigen woonheerd werd ook met 20, 30 km/uur genomen. Op goed geluk remde de blogger op het moment dat hij tien meter van huis was verwijderd, de auto stuiterde nog een paar meter verder om veilig tot stilstand te komen. Maar gelukkig, thuiskomen zonder Wegenwacht-gedoe is wel zo prettig.
De volgende dag autodokter Koos Visser gebeld. De koppelingskabel was geknapt. Die moest vervangen worden. Heer Visser: "Ook al heb je geen koppeling, je kunt de auto altijd in z'n vrij zetten. Dan start je de motor en laat je die warm draaien. Dan doe je hem uit en zet je hem in z'n twee, dan de auto starten en langzaam wegrijden. Rij vervolgens rustig en zonder te schakelen naar de garage." Zo gezegd, zo geprobeerd. De auto stuiterde drie meter naar voren en sloeg af. Onbegonnen werk. Na wat heen en weer gebeld werd heer Visser naar de auto gereden, hij nam de sleutel aan, startte de motor en reed zo met de wagen weg. Zie foto boven.
De volgende dag was de auto gemaakt. De blogger legde de autodokter voor dat het lullig zou zijn geweest dat als je 's nachts wegrijdt richting Frankrijk het wel heel vervelend is als uitgerekend dan zo'n stomme kabel zou knappen. "Ik was er gewoon mee naar Frankrijk gereden", aldus de specialist. Wat kan een mens zich knullig voelen als ie geen verstand van auto's heeft en hulpeloos in een garage staat en de les wordt gelezen.
De autodokter had nog een vakantiecadeautje voor de blogger in petto: "Ik heb alles weer aangevuld." Niet te geloven, de koelvloeistof aangevuld, de remolie, de motorolie, de benzinetank en de ruitenvloeistof. Helemaal vol. Ook had hij de bandenspanning bijgewerkt. Klasse natuurlijk. Pech hebben is bijna leuk. Zo ga je graag naar een garage.
http://www.autobedrijfvisser.nl/ Oosterhamrikkade.
2 opmerkingen:
Was het een vvriendendienstje - prijsje ?
tuurlijk ano 15.34 uur.
niks op tegen toch?
of zou jij zeggen....daar doe ik uit pricipe's hebbende niet aan??
Therèse :-)
Een reactie posten