INDIVIDUELE BUURTPARTICIPATIE IN DE HIDDEMAHEERD

Door Willem Pauwelussen

Ik heb eerder al eens in een reactie gesteld: verruiging = bezuiniging.
Maar wat let ons om zelf de handen aan de ploeg te slaan?
Mooi voorbeeld lezen we in BUURTPARTICIPATIE IN DE JENSEMAHEERD (werken én feesten)
Maar als je de Hiddemaheerd binnenkwam dan was het, vlak voordat je de sloot overstak aan de linkerkant ook echt een onvoorstelbare dichtgegroeide wildernis. Het zat vol met grijpandijvie zoals brandnetels, paardebloemen, distels, kleefkruid, wilde rozenstengels, en weet ik hoe al die groene gribus verder nog mag heten in de floraboeken. Dat is geen verruiging meer, dat is troep.

De boys van Iederz kwamen braaf schoffelen, maar sneden het loof weg zodat het groen nog weer eens zo snel de grond uitbarstte.
Toen ik hier kwam wonen heb ik het, in overleg met Stadsdeelbeheer aangepakt.
Ik heb ALLES eruitgegraven, met uitzondering van een paar bomen en een heel hardnekkige stronk.
Het is niet te geloven wat een partij dikke betonklinkers ik ben tegengekomen, soms zelfs als een klein muurtje aan elkaar gemetseld.
Hopla flikker maar dat gat in, er komt toch aarde overheen en niemand die het ziet.
Want die bouw had gisteren eigenlijk al klaar moeten zijn.
Nou, om mijn 'grote tuinverbouwing' verder te vertellen, ik heb alle plantjes weer braaf teruggepoot.
Maar zo waren wel flinke gaten gevallen die dus weer gretig werden opgevuld met paardebloemen, distels, kleefkruid enzovoorts. Het werd weer een wildernis.
Mijn vrouw en ik vroegen ons af, waar heb ik me die twee weken elke dag vier uur zo voor uitgesloofd, en er zelfs een steekschop mee naar de mallemoer geholpen.
Dus ik weer met de schop aan de slag om de ergste ellende weg te halen.
En klagen bij Peter Homan: zo kun je toch niet omgaan met de inzet van bewoners?
Oh, maar die had het op de rol staan, het werd helemaal afgegraven en dan kwam er allemaal nieuw spul in.
En dat duurde maar en dat duurde maar dus ik maar weer eens een mail gestuurd.
Oh ja dat is waar ook, ik zal eens hier en daar aan wat jasjes trekken.
En inderdaad, tot onze vreugde stond er enkele dagen terug een manspersoon met een wagentje vol overgebleven plantjes waar hij de lege plekken mee kwam opvullen. Zie de foto's. Voor onze eigen tuin had hij er ook nog twee.

Dat was dan wel niet zo toegezegd, maar het resultaat is me mooi genoeg. We hebben er nog wat plenzen water overheen gegooid, en het ziet er tof uit. De bomen moeten nog gesnoeid worden maar dat kan pas over een paar maand. De aangewaaide zonnebloemen mogen blijven staan.
Gevolg: wat eerst een dichte massa was, is nu een open stukje groen, voor weggebruikers ook veel prettiger, je hebt niet meer het gevoel dat je door een tunnel gaat.
Tijdens het spitwerk had ik ook heel wat contacten met plaatselijke bewoners die allemaal positief waren over het werk dat ik had aangepakt.
Dat is hartstikke leuk, die waardering, die ik trouwens ook nog steeds van de jongens van Iederz krijg, En het is een gezonde bezigheid, voor zoiets ga je tenslotte toch ook naar de sportschool.
Een beetje bijhouden dat spul, ik vind het geen probleem.
Want we hebben nu een mooi stukkie groen naast de woning en dat betekent een forse verhoging van het woongenot.

Dus wie dit ook zo wenst aan te pakken, naast of vlakbij zijn of haar woning, dat kun je gerust doen, maar treed van meet af aan in overleg met Stadsdeelbeheer 3678910, word niet boos als ze iets beloven en het niet meteen doen, maar bel er nog eens achteraan, want uiteindelijk komt het best wel goed.

(Dit artikel is reeds twee weken geleden ingezonden)