FOTO'S UIT DE WIERSHOECK- EN SCHOOLTUIN (109)

Mijten en ander “ongedierte”.

Het mannetje van deze rosse metselbij heeft enkele tientallen mijten op bezoek. In hoeverre dit schadelijk is voor de bij weet ik niet, maar ongetwijfeld wordt hij erdoor verzwakt en zal hij niet blij zijn met dit bezoek. Er zijn heel veel soorten mijten, wereldwijd meer dan 45.000. Sommige mijten zijn enkele centimeters groot, maar de meeste mijten zijn slechts een paar millimeter “groot” of zelfs slechts een fractie daarvan en ze zijn met het blote oog (bijna) niet te zien. De huisstofmijt (lengte ongeveer 0,2 mm) is zo’n kleine lastpost, maar je zult er niet gauw over struikelen. 

Mijten en spinnen zijn nauw aan elkaar verwant. Spinnen en volwassen mijten hebben acht poten, maar pas uit het ei gekropen jonge larven van de mijt hebben slechts zes poten. Pas na de eerste vervelling komt het vierde potenpaar erbij.

Heel veel mijten parasiteren op andere dieren, hoewel lang niet alle mijten parasieten zijn. Enkele soorten veroorzaken ziekten bij mens en dier. Ook in de bijenteelt heeft men vaak veel last van mijten. Mijten eten onder andere dode dieren, planten of rottende stoffen. Mijten die leven van andere mijten en van de eieren en larven van schadelijke insecten worden speciaal gekweekt voor de bestrijding daarvan. Ze worden in de kastuinbouw en bij de biologische landbouw ingezet als plaagbestrijding.

Het lijkt alsof het lieveheersbeestje een spinsel “omarmt”, maar in werkelijkheid is het kevertje hier het slachtoffer. Vorig jaar heeft het vrouwtje van het lieveheersbeestje-schildwespje met haar legboor eitjes afgezet in het lieveheersbeestje. Na het uitkomen van de larfjes heeft er in het lieveheersbeestje een strijd op leven en dood gewoed. De larfjes bijten elkaar dood, er blijft slechts één over. De glorieuze overwinnaar voedt zich met het vetweefsel en de minder belangrijke organen van het lieveheersbeestje. Daarna overwintert het larfje in het, dan nog levende, lieveheersbeestje. In het voorjaar kruipt het larfje uit het lieveheersbeestje en maakt tussen de poten van het lieveheersbeestje een spinsel waarmee het slachtoffer aan de ondergrond wordt “vastgenageld”. Daarna verpopt het larfje in het spinsel. Na enige dagen komt er een nieuw schildwespje tevoorschijn. Zo op het oog ziet het lieveheersbeestje er nog goed uit, maar het larfje heeft zich de binnenkant goed laten smaken en het lieveheersbeestje zal binnenkort sterven of is al dood.

De natuur is niet alleen interessant, maar in onze ogen ook vaak wreed. Om te overleven en voor het behoud van de soort moeten dieren (groot en klein) nou eenmaal eten. Daar zijn andere dieren soms het slachtoffer van, maar dat zal in principe niet leiden tot het uitsterven van een soort. In vergelijking met wat de beschaafde mens zijn medemens en/of zijn omgeving aandoet valt het “wrede” gedrag van wilde dieren en alle andere levende wezens volgens mij nog wel mee.
(Bron: o.a. Wikipedia en Lieveheersbeestjes in beeld)