De
voetbalkooi, ook wel pannakooi of pannaveld geheten, is leeg. Maar
het is ook nog maar woensdagmorgen, 's middags zie je er kleine
balkunstenaars bezig trucjes te oefenen of met elkaar de sportieve
strijd aan te binden. Van begin af aan (Koningsdag 2016 werden twee
voetbalkooien in De Hunze officieel in gebruik genomen) zijn de
veldjes een geliefde speelplek voor de jeugd. En daar was het de
gemeente precies om te doen; de openbare ruimte als plaats om
actief/sportief en dus gezond bezig te zijn en elkaar te ontmoeten.
De
ene kooi bevindt zich op de Hunzebrink, het grote veld aan de
Berlageweg, dat diezelfde dag z'n nieuwe naam kreeg. Toepasselijk,
want een brink is van oudsher een centrale plek in het dorp waar de
inwoners elkaar ontmoetten en gezamenlijke activiteiten ontplooiden.
De andere kooi (foto) is op het Josse Danzveld, naast buurtcentrum
Hunzeborgh. Josse Danz, die naam doet niet bij iedereen een belletje
rinkelen, maar op een kleine groep liet ze een diepe indruk achter.
Die groep bestaat uit voetbalvrouwen, van DIVA '83. En dat is de link
met de wijk. Het deel Van Starkenborgh is gebouwd op de de locatie
van het vroegere sportpark Van Starkenborgh, thuishaven van GVAV. De
straatnamen in Van Starkenborgh zijn allemaal locale voetbalhelden.
En ook allemaal mannen...
Maar
de vrouwen van DIVA voetbalden er dus ook, al kreeg het vrijwel geen
aandacht van het grote publiek en de sportmedia. De klad kwam er in
door een gebrek aan leden. In 1992 leek het einde nabij. Josse was
ervan overtuigd dat het vrouwenvoetbal bestaansrecht had en schreef
twee fictieve leden in. De club mocht aan het nieuwe seizoen
beginnen. En toen dat begon waren er inmiddels ook weer net voldoende
echte leden ingeschreven.
Afgezien van deze redding bleef Josse meer
dan 15 jaar als bestuurslid knokken voor het vrouwenvoetbal. Josse
overleed helaas veel te jong, 22 januari 2009, aan de gevolgen van
een hersentumor. Diva '83 bestaat nog steeds, is een kleine maar
bloeiende club en is gehuisvest op Sportpark Kardinge.
Geen
naam past beter bij deze pannakooi dan Josse Danzveld. Vanwege de
locatie, vanwege de geschiedenis en vanwege het eerbetoon. Maar ook
om het heden. Want het mooie is dat vrouwenvoetbal eindelijk de
aandacht begint te krijgen die het verdient. En niet alleen van een
kleine groep. Ga maar eens kijken bij een van de kooien, je ziet er
opvallend vaak meisjes een balletje trappen of fraaie moves met de
bal maken. Meisjes die misschien wel voetballen gaan verkiezen boven
andere sporten. Josse kan tevreden zijn.
(Deze aflevering van Ondertussen in De Hunze is ingezonden door wijk(Hunze)bewoner Hans. Er is ook een tribune naar Josse vernoemd)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten