BEIJUMBORG (102)

In de Middeleeuwen had je koningen, een keizer, hoge en lage adel, ridders en voetvolk, plus duizenden mensen die kloosters bevolkten, kerken beheerden, het land bewerkten en nog veel meer. Een eenvoudig wondje kon al uitlopen op de dood door bloedvergiftiging, lepra en builenpest en andere vreselijke ziektes waren aan de orde van de dag.

Ik hoor wel eens van mensen dat ze dol zijn op geschiedenis, maar als je ze dan dit beeld voorhoudt van ziekte en dood, dan wordt het romantische beeld van die riddertijd behoorlijk bijgesteld. 

Speciale belangstelling voor ridders heb ik nooit gehad. Ivanhoe was al heel wat, Floris (met Rutger Hauer in de hoofdrol) en Thierry de Slingeraar konden me maar matig boeien, maar één aspect van dat ridderlijke leven vond ik altijd wel aardig. Dat was dat ‘de goeden’ bijna altijd met open vizier vochten, en ‘de slechten’ zich verborgen hielden achter gesloten helmen en zo. Bij sommige reacties op internetbijdragen denk ik ook dat het een stuk fijner zou zijn wanneer de schrijver zijn helm open zou doen. Je hoeft je niet onmiddellijk helemaal bloot te geven, zoals uw columnist onlangs deed bij zijn 100e bijdrage aan dit blog. Maar laten zien wie je bent is altijd beter dan wanneer je als ‘Anoniem’ door het leven gaat. 

Het zou iedereen die zich bij reacties op stukkies anoniem houdt sieren wanneer hij of zij met naam en toenaam zou tekenen. En eerlijk gezegd vind ik dat wie dat niet doet, eigenlijk ook geen plaatsing van zijn of haar bijdragen meer mag verwachten. Wat vindt de lezers van deze stelling? Ben benieuwd...

Han Borg