Het is een persoonlijke kop boven dit artikel, maar het komt uit de grond van mijn hart. Al twee weken is de plek die u op deze archieffoto ziet leeg en verlaten. Het voelt zo enorm kaal.Laat ik mijn eigen gevoel hier niet centraal zetten, maar wel die van onze 64 ( Foutje!, zie reactie hieronder, moet 62 zijn!) jarige visboer. "Het doet me zeer, na 18 jaar werken in de viskar ben ik gestopt." Ondergetekende was het reeds opgevallen, en ook lezers attendeerden me er op: Bronno is weg en zijn viskar staat er niet meer. Wat is er toch aan de hand? Vorige week belde ik hem. Een bedrukte stem vertelde me het waarom van zijn afscheid."Wil je er alsjeblieft niks over schrijven? Het hoeft niet aan de grote klok." Gisteravond kwam ik hem weer tegen. "Schrijf maar dat ik gestopt ben, ik heb de werkelijke reden liever niet in het nieuws, hou het maar op iets in de privésfeer. Bedank alle klanten maar even die al die jaren vertrouwen in me hebben gehad."
Een markante man. Een working class hero. Zes dagen per week stond hij op Plein West met zijn viskar, voor de vijver. Gelukkig is hij gezond van lijf en leden, en nog onder ons. Maar toch laat hij een lege plek achter in de wijk.
Twee jaar geleden verhuisde Bronno Schut van Oost naar West:
http://beijumnieuws.blogspot.com/2008/06/visboer-bronno-schut-gaat-naar-plein.html
Voor meer berichten over Bronno Schut typt u het woord Bronno in op de zoekbalk linksboven.
3 opmerkingen:
Bronno Schut is 62 jaren oud. Bouwjaar 1948.
Ik zal Bronno en zijn lekkerbekjes in Beijum-West missen. Bronno was een vishandelaar met een sociale instelling. Hij was in zijn klanten geïnteresseerd. En in de woelige wederwaardigheden van Beijum.
Bronno zei gisteren tegen mij in zijn woning dat in troebel water het heel goed vissen vangen is. Ze komen vanzelf naar boven...
Bruno schat je vis was altijd goed toen je nog bij itertuin stond zei ik schut kom me bekend voor maar ik was je kwijt woon niet meer in beijem maar als ik wel kom ik keer langs
Een reactie posten