Gistermiddag fietste ondergetekende even naar Lewenborg voor een bezoekje. Met de auto kan ook maar een fietstochtje door ons aller achtertuin Kardinge is niet verkeerd. Het waaide behoorlijk, heen fietsen duurde bijna twee keer zo lang als terug fietsen. Het heeft iets om tegen zware wind in te crossen, maar lekker terugzoeven met de natuurkracht als steun in de rug heeft ook iets. Op de heenweg stapte ondergetekende ter hoogte van het Zilvermeer even af. Boven ziet u de plas er eenzaam en verlaten bijliggen. Wat zou het toch een paradijsje zijn als je hier acht maanden lang Spaanse temperaturen (30+) kon beleven. Tegenover het Zilvermeer stond een groep mensen iets met elkaar te doen, geen idee wat, zie foto links. Het deed wat scoutingachtig aan, maar ik kan me vergissen. Op de terugweg naar Beijum vielen ter hoogte van de Klimtoren drie afgezaagde bomen op, zie foto rechts. Het ontgaat je waar dat nou weer goed voor is. Waren ze ziek? Stonden ze de klimmers qua uitzicht in de weg als ze om zich heen willen kijken? Wordt er iets gebouwd? In het Groene Hart van Beijum zijn bomen om zeep geholpen, en nu in Kardinge ook al? Of wordt het hier ook een ecologisch gebied? Terug in Beijum viel het op wat voor achterstand de lente heeft opgelopen. Volgens mij was het een jaar geleden groener dan nu het geval is.
vrijdag 5 april 2013
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten