Het is vast een mooi beroep. Ze zijn veel in de buitenlucht en ze zijn constant in beweging.
Maar het lijkt me ook weer een eenzaam vak. Een beetje door weer en wind langs de huizen trekken om je fietstassen vol postbestellingen door de brievenbussen te gooien. Een groet kan er wel af, maar veel tijd om een diepgaand gesprek met een passant te voeren zit er niet in. Denkt de blogger.
Maar hij kan zich vergissen want hij is niet zo thuis in de postbode-cultuur.
In elk geval hebben postbodes elkaar nog, met gelijkgestemden is het meestal beter praten dan met buitenstaanders. Tenminste, als het klikt, er zijn ook genoeg collega's in de wereld die elkaar niet kunnen luchten of zien.Of waar je gewoon niet zo goed mee kunt.
Op bovenstaande foto zijn twee postbestellers met elkaar in gesprek. Rechts staat basisschool de Beijumkorf, links rij je de Kremersheerd in. Waar zouden ze het over hebben? Over de salariëring? De werkdruk? Over een gemeenschappelijke collega waar ze beiden moeite mee hebben? Vakantieplannen? Wie zal het zeggen. Het kon wel eens een uitstervend vak zijn. Postbodes. Net als krantenbezorgers. Het heeft alles te maken met waar de lezer nu mee verbonden is. Internet. Jawel.
(Foto paar dagen geleden gemaakt)
vrijdag 21 maart 2014
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
1 opmerking:
top foto! een hele goeie reden, deze mooie foto te vergroten!
laat als het kan, de 2 collega's meer naar voren komen, aub??
gr. therèse
Een reactie posten