FOTO'S UIT DE WIERSHOECK- EN SCHOOLTUIN (90)

Zweefvliegen, ze zijn er in soorten. In heel veel soorten. Een hele mooie soort vind ik de halvemaanzweefvlieg. Nee, er is niet één soort halvemaanzweefvlieg, er zijn er meerdere. In ons land komen twee vrij algemene soorten voor; de witte halvemaanzweefvlieg, omdat de vlekken bij deze soort wit zijn, en de gele halvemaanzweefvlieg, die meer gele vlekken heeft. Dit verschil in kleur is het belangrijkste verschil tussen de soorten, maar is in het veld niet altijd duidelijk te zien vanwege een lichte overlap.
Andere benamingen voor de halvemaanzweefvlieg zijn ook wel maanvlekzweefvlieg of halvemaanzwever.

Deze zweefvlieg wordt 11 tot 13 millimeter lang en dankt de naam aan de kenmerkende, halve maanvormige vlekken op het achterlijf, in twee rijen van drie aan weerszijden van het achterlijf. De rest van het achterlijf is donkerbruin tot bijna zwart en de onderzijde is geel en vrij plat van vorm. De bovenzijde van het borststuk is niet behaard en glanzend.

Het voedsel bestaat uit nectar en stuifmeel en deze soort is vaak op bloemen te zien, en speelt een rol in de bestuiving ervan. De larve is ook nuttig vanwege het voedsel; deze eet namelijk enorme hoeveelheden bladluizen, maar alleen 's nachts.

Zoals alle zweefvliegen heeft ook deze soort een razendsnelle vleugelslag tot wel 300 slagen per minuut. Hierdoor kan de halvemaanzweefvlieg razendsnel wegschieten, maar ook stil in de lucht hangen. De vleugelslag is zelfs hoorbaar als men heel dichtbij komt. Zweefvliegen vliegen bij verstoring snel weg, maar als men langzame bewegingen maakt worden deze niet opgemerkt.

De witte en de gele halvemaanzweefvlieg komen in grote delen van Europa voor. Ze houden van graslanden, akkers en hooiland met veel bloemen, maar ook bloemenrijke tuinen en parken hebben een grote aantrekkingskracht op deze zweefvlieg.

(Bron: Wikipedia, de vrije encyclopedie.

Foto +tekst: Luit Staghouwer