Gistermiddag omstreeks kwart over vier: "Je moet even richting Kardinge fietsen, daar staat een ambulance, er is wat gebeurd." Ik moet niks, alleen nam het gevoel van nieuwsgierigheid de regie weer eens over. Bij het
Ort des geschehens aangekomen leek het allemaal mee te vallen. In een flits zag ik een moeder en dochter voorin de ambulance zitten. Verbeelde ik het me nou, of kwamen ze me bekend voor? Foto maken leek me niet kies, van een afstandje kon wel. Twee jongetjes: "Mijnheer, er werd een meisje onwel. Ze lag beroerd op de grond en toen kwam de ambulance." Ik had er niks meer mee willen doen. Maar vanochtend mailde de moeder:
'Gistermiddag werd m'n dochter onwel toen ze onderweg was naar huis. Ze spuugde bloed en daarna kreeg ze enorme steken in haar hart, ik ben gebeld en spoedde me naar de ambulance. M'n dochter bleek in ieder geval een ontsteking van haar slokdarm te hebben en waarschijnlijk kwamen de hartklachten door hyperventilatie, door paniek, maar daar zijn ze nog niet zeker van omdat haar hartslag lang erg hoog en van slag was en ze lang aan zuurstof moest om te herstellen.
Ik wil graag nog even de man wonende aan de Holmsterheerd bedanken die de fiets van m'n dochter en m'n scooter bij huis heeft gestald, zodat ik mee kon naar het ziekenhuis.'
Geen opmerkingen:
Een reactie posten