De overeenkomst tussen deze foto’s zit in de kleur rood, min of meer bloedrood. Die kleur is ook verantwoordelijk voor de naam. Het blad links is van de plant bloedzuring en het insect is een cicade. Niet zomaar een cicade, maar een bloedcicade.
Bloedzuring bloeit in de maanden juni-juli, de bloeistengel wordt 60 tot 120 cm hoog. Tijdens de bloei is de plant meestal lichtgroen. Pas als de vruchten rijp zijn krijgt de pluim een bruinrode tint. Men kan hierin de kleur van gestold bloed zien, maar waarschijnlijk heeft de naam van de plant alleen betrekking op een vorm met paars-rood generfde bladeren, die gekweekt wordt en af en toe in het wild voorkomt. Blaadjes worden in salades, soepen en sauzen gebruikt of klaar gemaakt als spinazie.
De bloedzuring is een halfschaduw plant die groeit op vochtige, matig voedselrijke grond die zelden tot nooit uitdroogt. In loofbossen, leemgronden en beekdalen.
De bloedcicade dankt de naam aan de zwarte basiskleur en enkele (meestal zes) grote, bloedrode vlekken op de dekschilden. Bij verstoring schiet de cicade weg door met de krachtige achterpoten omhoog te springen. Met de vleugels, die onder de dekschilden zitten zweeft de cicade vervolgens enkele meters om te ontsnappen. Van vliegen is meestal geen sprake, hoewel deze soort wel vliegt als bijvoorbeeld het voedsel op is.
Het voedsel bestaat uit plantensappen die met de monddelen worden opgezogen, liefst grassen maar ook wel andere planten. Deze soort behoort tot de schuimcicaden, maar de schuimnesten bevinden zich ondergronds waardoor de nimfen maar zelden worden waargenomen. Het schuimnest is wat steviger van structuur om de nimf te beschermen tegen ondergrondse predatoren. Ook de nimf zuigt plantensappen, maar zuigt deze uit de wortels. Het vrouwtje legt tegen het eind van de zomer eitjes in planten en bomen. De eitjes overwinteren voordat ze uitkomen. De nimf komt in de lente naar boven om te verpoppen tot imago.
De bloedcicade komt algemeen voor in graslanden, bosranden, stadsparken en op heidevelden.
(Info: Wikipedia en Wilde-planten.nl/)
Foto + tekst: Luit Staghouwer
Geen opmerkingen:
Een reactie posten