ORANJEGEKTE 2012 TE BEIJUM (7)

Wat was het overal stil toen ondergetekende omstreeks half 12 vanavond de wijk weer inreed. Geen dronken en lallende mensen op straat, geen uitzinnige vreugde en geen gezang. Hoe moet je dat omschrijven? In stilte allemaal de wonden likken? Nou ja, alleen voor mensen die zich sterk identificeren met het nationale voetbalelftal en hun gevoel van eigenwaarde ontlenen aan de prestaties van de voetballers. Er zijn mensen die het nu moeilijk vinden om komende zomer naast Duitsers op een camping te staan. Dat is in wezen geen oranjegekte, maar kolderieke voetbalidioterie.
Wat ziet al die oranje prullaria er ineens mateloos triest en zielig uit, vindt u ook niet. Tja. Wat moet je er van zeggen? In elk geval dat de Duutsers verdiend gewonnen hebben, die waren een klasse beter. En dat het goed is dat Nederland eruit ligt, het was dit keer echt helemaal niks. Een paar troostwoorden dan maar: verliezen in een finale, zoals twee jaar geleden, voelt veel erger. En volgens mij gaat een Nederlandse coach met zijn Russisch elftal nog hoge ogen gooien in het toernooi. Verder, het is maar een spelletje. Niemand wordt gelukkiger of gezonder als Oranje europees of wereldkampioen wordt. Ok, genoeg gepreekt. De vlaggen en wimpels kunnen weer uit het straatbeeld verwijderd worden. Hét Hollandse credo bij uitstek kan dan weer boven gaan drijven: 'Doe maar gewoon, dan doe je al (oranje)gek genoeg.'