HARDLOPEN MET GEWICHTEN IN DE HAND

Wat liep daar nou afgelopen zondagmiddag door de straten van Beijum? Een zwetende hardlopende jongedame met gewichtjes in de handen? Ja, helemaal. Toch maar even een foto maken, zoveel sportiviteit bij elkaar zie je niet elke dag in de wijk. Ze had 'oortjes' in en daarom hoorde ze in eerste instantie de vraag van de fotograaf niet. Nog maar eens proberen, en ja, ze stopte en de oortjes van haar muziekdinges nam ze in haar hand. Jongedame, wat ben je sportief bezig met hardlopen en gewichten, zeg, ik heb een foto van je gemaakt, mag die wel op Beijumnieuws? Een paar vriendelijke ogen keken me aan. Zweten, uitpuffen. "Ja hoor, helemaal in orde, doe maar, leuke foto?"
Wat ben je ja lekker fanatiek bezig, forceer je je niet? "Het gaat lekker, ik ben net de Kardingerheuvel op en af gerend, ik doe nu nog een paar rondjes in Beijum."
Er ontspon zich een prettig gesprek. Over gezondheid en daarom sporten. Over dat ze met een gevechts-commando-sport bezig was, dat dit leuk is om te doen, maar dat ze het ook belangrijk vindt om een vrouwelijk lichaam te behouden. Teveel spierballen hebben is namelijk mannelijk en niet vrouwelijk. Luister goed naar je lichaam, voegde ondergetekende haar nog toe terwijl ze verder liep.

Ze ging letterlijk en figuurlijk haar eigen weg. Lichamelijk bezig zijn, is een gezond lichaam altijd eigendom van een gezonde geest? Drie kwartier later kwam ik haar weer tegen. Nog steeds aan het joggen met gewichten in de hand. Waar menig Beijumer zich op de warme zondagmiddag er voor koos om te gaan chillen, daar koos deze Beijumse er voor om zich in het zweet te werken.