CHILD IN TIME

De doden vliegen je op het ogenblik om de oren, lijkt het wel. Klinkt oneerbiedig, maar het is wel waar. Gerrit Komrij, Rutger Kopland, en nu weer John Lord. John Wie? En heeft dat iets met Beijumer nieuws te maken? Nee eigenlijk niet. Alhoewel, er wonen hier ook de nodige mensen die het nummer Child in Time het beste poplied ooit vinden. You'd better cloes your eyes, you'd better bow your head, wait for the richochet. Het herfstachtig weertype, ja, het is weer zomer, leent zich goed voor bespiegelingen over datgene wat ons allemaal eens te wachten staat. Onze vriend de dood. Vriend? Tja, waarom niet? We hebben geleerd dat het onvermijdelijke een vijand is, die kost wat kost moet worden bestreden. Maar wie zegt dat geen geen vriend is? Of verheven is boven de aardse dualiteit van vijandschap en vriendschap?
De komkommertijd staat op begin van beginnen. En de dood doet leven. Rutger uit Glimmen is ons ontvallen. Net als Gerrit uit Portugal.
Ik vestig m'n hoop nu op Jean Pierre (Rawie) uit Groningen. Dat hij nog lang onder ons mag zijn. Hét pareltje uit de zaterdagkrant van Dagblad van het Noorden moet zes weken oprotten i.v.m. een kleinere editie van de krant. Niet te vatten. Hij, die de dood een paar keer op miraculeuze manier heeft weten te verslaan, en de prachtigste columns schrijft. Zo iemand moet je doodgewoon elke week laten doorschrijven totdat hij er dood bij neervalt. Wat is een zaterdagkrant zonder hem? Maar goed, ik wijd teveel uit.
Luister naar Child in time.