Nadat ze de brug over waren gelopen terug naar de wijk, gingen de heren Tollers op commando van het bazinnetje even goed voor de fotograaf poseren. Wat handig, ze hebben beiden een reflecterend stropdasje onder de kin hangen, altijd goed voor als het donker buiten is, zo blijf je als hond zichtbaar. Zie boven.
De twee mannetjes zijn geen familie van elkaar, het linker exemplaar is zes jaar oud en z'n buurman is twee jaar ouder. Ze zien er lief uit, maar in wezen zijn het jagers.
We noemen ze tollers maar hun echte naam is een mond vol: Nova Scotia duck tolling retriever.
Het ras is afkomstig van het schiereiland Nova Scotia in het oosten van Canada. De honden werden gebruikt om eenden en ganzen te lokken door rondjes te draaien in het riet, waarbij hun pluimige staart de aandacht van het gevogelte in het water trok (duck tolling). Daarna apporteerden ze het geschoten wild voor de baas uit het (vaak ijskoude) water (retriever). Tollers, zoals de Nova Scotia duck tolling retrievers in de volksmond genoemd worden, zijn zeer gedreven jagers. Zo rustig als ze binnenshuis zijn, zo levendig zijn ze wanneer ze buiten mogen apporteren. Een goed getrainde Toller heeft evenveel plezier in het apporteren van een tennisbal als in het ophalen van een net geschoten eend.
Wikipedia.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten