kelcentrum Beijum was het een tijdje stil bij de schuifdeuren van de winkelpromenade. Er stonden alleen Oost-Europese muzikanten te spelen. Sfeervol aan de ene kant, aan de andere kant waren het weinig opwekkende liederen, de droefheid druppelde er van af. Twee maanden geleden mailde ik met de projectleider van de Riepe, of ik een foto mocht maken van de nieuwe verkoper. Nieuwe verkoper? In Beijum hoorde geen nieuwe verkoper te staan, er zou direct iemand heen gestuurd worden om de persoon daar weg te halen. Aldus geschiedde. Gisteren stond er weer een jongeman daklozenkranten te verkopen(zie foto). Er hangt een beetje een sfeer van wantrouwen om de Riepeverkopers heen, zijn het allemaal wel échte daklozen? Regelmatig werd ik er op geattendeerd dat de vorige verkoopster met een mobieltje stond te bellen " zo'n duur exemplaar kan ik niet betalen, waar doen ze dat van?" Afgelopen week was in het nieuws dat een Riepeverkoper was overvallen. De reacties bij artikelen op de site van het Dagblad blinken niet uit, het zijn vaak geen hoogstandjes, toch klinkt de stem van 'het volk' er vaak in door. Bij het artikel van de overvallen Riepeverkoper stond onder meer als reactie: Doorgaans wordt deze helemaal niet door daklozen verkocht, maar door Oost-europeanen die door een met goud behangen Bulgaar met een busje naar de verschillende winkelcentra in Groningen worden gebracht. Weinig verheffend, maar het zijn wel dezelfde reacties die ik van verschillende mensen in Beijum hoorde op het moment dat de vorige verkoopster in opspraak was. Zuigen mensen dat uit hun duim, of is het kleingeestigheid? Projectleider Hans Barend gaf een paar keer aan dat hij de Riepeverkoop niet negatief in de publiciteit wilde hebben. Het zou een idee kunnen zijn om meer transparantie te betrachten rondom de verkopers. Stel ze aan het publiek voor en geef wat achtergrondinformatie over de situatie waar ze in verkeren. Dit kan solidariteit en positieve betrokkenheid(hogere verkoop) met zich mee brengen. Door afgeschermdheid en een sfeer van geheimzinnigheid creëer je wantrouwen en gereserveerdheid. Louter 'positief' in de publiciteit willen komen vanuit zo'n basis is niet geloofwaardig. En het zorgt niet voor maatschappelijk draagvlak.woensdag 6 mei 2009
WEER RIEPES TE KOOP BIJ HET WINKELCENTRUM
Na het tumultueus vertrek van Riepeverkoopster R.L uit het Win
kelcentrum Beijum was het een tijdje stil bij de schuifdeuren van de winkelpromenade. Er stonden alleen Oost-Europese muzikanten te spelen. Sfeervol aan de ene kant, aan de andere kant waren het weinig opwekkende liederen, de droefheid druppelde er van af. Twee maanden geleden mailde ik met de projectleider van de Riepe, of ik een foto mocht maken van de nieuwe verkoper. Nieuwe verkoper? In Beijum hoorde geen nieuwe verkoper te staan, er zou direct iemand heen gestuurd worden om de persoon daar weg te halen. Aldus geschiedde. Gisteren stond er weer een jongeman daklozenkranten te verkopen(zie foto). Er hangt een beetje een sfeer van wantrouwen om de Riepeverkopers heen, zijn het allemaal wel échte daklozen? Regelmatig werd ik er op geattendeerd dat de vorige verkoopster met een mobieltje stond te bellen " zo'n duur exemplaar kan ik niet betalen, waar doen ze dat van?" Afgelopen week was in het nieuws dat een Riepeverkoper was overvallen. De reacties bij artikelen op de site van het Dagblad blinken niet uit, het zijn vaak geen hoogstandjes, toch klinkt de stem van 'het volk' er vaak in door. Bij het artikel van de overvallen Riepeverkoper stond onder meer als reactie: Doorgaans wordt deze helemaal niet door daklozen verkocht, maar door Oost-europeanen die door een met goud behangen Bulgaar met een busje naar de verschillende winkelcentra in Groningen worden gebracht. Weinig verheffend, maar het zijn wel dezelfde reacties die ik van verschillende mensen in Beijum hoorde op het moment dat de vorige verkoopster in opspraak was. Zuigen mensen dat uit hun duim, of is het kleingeestigheid? Projectleider Hans Barend gaf een paar keer aan dat hij de Riepeverkoop niet negatief in de publiciteit wilde hebben. Het zou een idee kunnen zijn om meer transparantie te betrachten rondom de verkopers. Stel ze aan het publiek voor en geef wat achtergrondinformatie over de situatie waar ze in verkeren. Dit kan solidariteit en positieve betrokkenheid(hogere verkoop) met zich mee brengen. Door afgeschermdheid en een sfeer van geheimzinnigheid creëer je wantrouwen en gereserveerdheid. Louter 'positief' in de publiciteit willen komen vanuit zo'n basis is niet geloofwaardig. En het zorgt niet voor maatschappelijk draagvlak.
kelcentrum Beijum was het een tijdje stil bij de schuifdeuren van de winkelpromenade. Er stonden alleen Oost-Europese muzikanten te spelen. Sfeervol aan de ene kant, aan de andere kant waren het weinig opwekkende liederen, de droefheid druppelde er van af. Twee maanden geleden mailde ik met de projectleider van de Riepe, of ik een foto mocht maken van de nieuwe verkoper. Nieuwe verkoper? In Beijum hoorde geen nieuwe verkoper te staan, er zou direct iemand heen gestuurd worden om de persoon daar weg te halen. Aldus geschiedde. Gisteren stond er weer een jongeman daklozenkranten te verkopen(zie foto). Er hangt een beetje een sfeer van wantrouwen om de Riepeverkopers heen, zijn het allemaal wel échte daklozen? Regelmatig werd ik er op geattendeerd dat de vorige verkoopster met een mobieltje stond te bellen " zo'n duur exemplaar kan ik niet betalen, waar doen ze dat van?" Afgelopen week was in het nieuws dat een Riepeverkoper was overvallen. De reacties bij artikelen op de site van het Dagblad blinken niet uit, het zijn vaak geen hoogstandjes, toch klinkt de stem van 'het volk' er vaak in door. Bij het artikel van de overvallen Riepeverkoper stond onder meer als reactie: Doorgaans wordt deze helemaal niet door daklozen verkocht, maar door Oost-europeanen die door een met goud behangen Bulgaar met een busje naar de verschillende winkelcentra in Groningen worden gebracht. Weinig verheffend, maar het zijn wel dezelfde reacties die ik van verschillende mensen in Beijum hoorde op het moment dat de vorige verkoopster in opspraak was. Zuigen mensen dat uit hun duim, of is het kleingeestigheid? Projectleider Hans Barend gaf een paar keer aan dat hij de Riepeverkoop niet negatief in de publiciteit wilde hebben. Het zou een idee kunnen zijn om meer transparantie te betrachten rondom de verkopers. Stel ze aan het publiek voor en geef wat achtergrondinformatie over de situatie waar ze in verkeren. Dit kan solidariteit en positieve betrokkenheid(hogere verkoop) met zich mee brengen. Door afgeschermdheid en een sfeer van geheimzinnigheid creëer je wantrouwen en gereserveerdheid. Louter 'positief' in de publiciteit willen komen vanuit zo'n basis is niet geloofwaardig. En het zorgt niet voor maatschappelijk draagvlak.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
4 opmerkingen:
Tot mijn verbazing zag ik afgelopen maandag 4 mei weer een nieuwe Riepe verkoper voor de ingang van A.H.Meins staan.
In maart is er sprake van geweest dat er binnen de deuren van winkelcentrum Beijum-west geen Riepe verkopers meer zouden komen te staan.
De Riepe verkopers zouden nog wel buiten de poorten van het winkelcentrum mogen staan op openbaar terrein.
De winkeliersvereniging heeft het of niet opgemerkt of zij houden een soort gedoogbeleid ten op zichte van de Riepe en hun verkopers.
Hiermee zijn ze al snel vergeten wat zich in december vorig jaar met onze ouwe,trouwe Riepe verkoopster heeft afgespeelt.
Op deze manier wordt Beijum een soort gedoogzone, waardoor de sfeer hier aanzienlijk verpest wordt voor de bewoners.
Claudia Móret
Deze Riepe verkopers zijn inderdaad niet altijd zo dakloos als zij zich voordoen. De Roemeense Roma Riepeverkopers wordt onderdak geboden door de Riepe zelf door ze in anti-kraakpanden te huisvesten, waar zij geen huur hoeven te betalen en enkel gas, licht en water wordt in rekening gebracht. Dus zo zie je maar zo dakloos zijn de Riepe verkopers niet.
De Roma Riepe verkopers zijn een goede aanwinst voor de verkoop van de Riepe. De Riepe heeft ongeveer 100 mensen in dienst die de Riepe verkopen. Wanneer iedere Riepe verkoper 6 keer 5 bladen per dag verkoopt, komt dit op 30 bladen per week, maal 100 verkopers, dan is dit 3000 bladen per week. Waarvan 1 euro voor de Riepe en 50 cent voor de verkoper. Oftewel 3000euro per week voor de Riepe. Dit betekent dat hier een hoeveelheid geld in om gaat van zo'n 12000 euro per maand.
Ja. beste lezers, dit hadden jullie waarschijnlijk niet verwacht.
Die hele Riepe is een goudmijn, gesponsort door ook nog eens o.a. subsidiegeld van de gemeente.
Moeten wij dit soort toestanden hier in Groningen gedogen?
Graag uw reactie hierop.
Claudia Móret
Ik vind het lastig. Als ik met mijn gezin in het arme Roemenie zou wonen zou ik ook wel Riepes willen verkopen in Groningen om mijn kinderen goed te voeden. Maar dat de Riepe zich daar weer voor leent klopt misschien niet helemaal. De Riepe zou idd wat openhartiger mogen zijn ipv zo schuw riochting de media te reageren.Zo laden ze de vedenking op zich dat ze iets te verbergen kunnen hebben.
Vrijdag zag ik inderdaad dat de nieuwe Riepe verkoper buiten de poort van winkelcentrum Beijum-west stond, dus op openbaar terrein. Net als onze accordéon-speler. Ach ja, het hoort inmiddels wel bij het straatbeeld van Groningen en omgeving dat er bij iedere supermarkt wel Oost Europese Riepe verkopers staan en trekzakspelers die diep treurige muziek spelen waar je droevig van wordt. Ik wordt er althans niet vrolijker van. Maar ja, het is mooi weer en we zullen het verder maar gedogen en het voor lief nemen dat gemeentegeld aan "werkgelegenheids projecten" als de Riepe worden verkwanselt.
En dat bijvoorbeeld de voedselbanken in hun bestaan worden bedreigd, doordat ze geen subsidiegeld krijgen van de gemeente en het puur van giften van ondernemingen moeten hebben.
Ik vind dit een diep treurige zaak, want ook in Nederland is er armoede onder de bevolking.
Misschien wel iemand die bij u in de straat woont.
Maar ja, als je dakloos wordt hier in Groningen kun je altijd nog Riepes gaan verkopen.
Dus laten we de verkoop van de Riepe flink blijven ondersteunen, want misschien heb je ze zelf ooit nog nodig.
Wilt u misschien reageren,dan is dat van harte welkom.
Claudia Móret
Een reactie posten