NAAR FC GRONINGEN

Af en toe ga ik naar de trots van het noorden, naar Fc Groningen. Vanmiddag was het extra speciaal, een paar jongens uit Beijum liepen mee met de zogenaamde line-up. Wat dat is? 

Dan ga je aan de hand van Marcus Berg, Koen van de Laak of met keeper Luciano richting de middenstip. Aan het begin van de wedstrijd, in een vol stadion, hand in hand en onder donderend gejuich. Links ziet u een foto van het verzamelpunt, bij ingang 4 van de Euroborg, hier kregen de kinderen tekst en uitleg. Wat een spanning, daar ga je met medewerksters van de Euroborg de catacomben in. Met wie ga je hand in hand?

In elk geval vanmiddag niet met Gabril Sankoh, die zat op de tribune. Geschorst om een zware overtreding, gemaakt in de wedstrijd tegen Willem 2 uit Tilburg. Terwijl de Beijumer boys de catacomben ingingen ontwaarde ik Sankoh op de tribune. Of hij even met dit Beijumer meisje op de foto wilde? Dat wilde hij wel, hij kan niet alleen goed verdedigen en pittige overtredingen maken, hij poseert ook gewillig met meisjes die voor het eerst naar een echte wedstrijd van de Fc gaan.

Het was een prachtige middag, wat wil je als de zon schijnt en het 4-0 voor ons wordt? Voetballen is betrekkelijk, maar het haalt wel emoties en herinneringen naar boven.

 Ik herinner me een legendarische wedstrijd in het Oosterparkstadion, ergens in de jaren 70 tegen het toenmalige DOS, de voorloper van Fc Utrecht. GVAV, zo heette Fc Groningen toen nog, verloor die wedstrijd en zakte af naar de eerste divisie. Balen was dat. Een kop in het toenmalige Nieuwsblad van het Noorden de volgende dag luidde: De Dos om gedaan.Vandaag was er weer een stukje revanche: 4-0. De Utrechtenaren liggen uit de play-offs, de Fc is op weg naar Europa. Een paar Beijumers vierden dat vanmiddag een beetje mee in de Groene Hel van het Noorden.