Het was de week van de aftrap van de sociale wijkvernieuwing op (Doornbos)heerdniveau. Zie het ook het bericht van afgelopen dinsdag (Deel1). De kinderen uit de Doornbosheerd lijken op het eerste gezicht gezicht maar mager bedeeld in de wijk, er is weinig tot geen groen en amper speelgelegenheid. Aan de andere kant, hoeveel kinderen in Beijum hebben een eigen onderkomen in hun heerd waar ze binnen kunnen spelen? In de Doonbosheerd is dit prima geregeld, de kinderen boffen maar met een eigen onderkomen.
Bovenste foto is gistermiddag gemaakt, de jeugd vermaakt zich alvast prima met de bouwmaterialen die moeten bijdragen aan een opgewekter, speelser en veiliger Doornbosheerd.
Op de linker foto is de nieuw gerealiseerde onderdoorgang naar de wijkring te zien. Klik de foto groter en zie aan de andere kant juist een stadsbus passeren.
Op de rechter foto is zichtbaar dat 'mannetjes' afgelopen donderdag bezig waren om de ondergrond van een container te vernieuwen.
Beneden is te zien dat de herinrichting van de heerd gaat worden aangepakt door het realiseren van nieuwe bomen en parkeerplekken.
De kinderen uit de Doornbosheerd kunnen uitzien naar een prettiger woonheerd. De ouders, volwassenen niet te vergeten. Woningbouwvereniging de Huismeesters, Gemeente Groningen en welzijnsinstellingen slaan de handen ineen.
De Doornbosjes kunnen medio mei trots zijn op hun heerd. En wat een prachtig kanaal genaamd de Zuidwending loopt er toch langs.
(Wordt vervolgd)
4 opmerkingen:
Zou het echt zo werken met sociale vernieuwing: je plant er een paar bomen, er komt een speelplaatsje voor de kinderen, wellicht een leuk fonteintje in het midden van de Doornbosheerd? Een soort toverformule oor alle sociale problemen. Het blijkt dat er in de Doornbosheerd en omgeving veel drugsgebruikers wonen. Hoe lossen we dat als gemeenschap op? De drugsproblemathiek blijft nu gewoon bestaan, met of zonder sociale vernieuwing. Men zou eerder de drugsproblemen hard moeten aanpakken. Er zijn in de stad voldoende instanties (bv Sozawe, politie) die daar immers bij kunnen helpen.
Hard aanpakken zou wel eens een averechts effect kunnen hebben.
Voor mij begint het bij de vraag waarom iemand zich in de drugsproblemen stort.
Uiteraard heb je daar wel een punt, Willem, maar het gaat hier om sociale vernieuwing. De vraag waarom iemand drugs nodig heeft om zich goed te voelen, is eerder een psychologisch vraagstuk. Bewoners van de Doornbosheerd die de pech hebben om naast een drugsgebruiker (of dealer) te wonen, hebben vaak geen boodschap aan het waarom iemand gebruikt. Toch is het ook buitengewoon interessant om je wat meer te verdiepen in de problemen van een gebruiker.
Nou Henk, op het moment dat psychologische problemen zo massaal optreden moet je het toch echt maatschappelijke problemen noemen en dus ook zo aanpakken.
Wat niet wegneemt dat je wel degelijk gelijk hebt als je stelt dat niemand ernaast wil wonen. Wil ik ook niet hoor.
Een reactie posten