woensdag 30 november 2016

BEIJUMBORG (47)


Winterhard

Een half jaar lang keek ik tegen een tuin aan die gestaag woester werd. Een beetje gras maaien lukt me nog wel, en hier en daar wat takken wegsnoeien is ook geen probleem. Maar een ‘grote beurt’, zoals dat ook met auto’s gebeurt: daar houd ik niet van. Ik vind het gewoon rotwerk: dat getrek in die kleibodem, het laag bij de grond afknippen van struiken, op onmogelijke plaatsen proberen er nog een beetje fatsoen in te scheppen…..niks voor mij. 

Mijn echtgenote hield oneindig veel meer van tuinieren dan ik. Ze kon hele dagen, met handschoenen aan en een snoeischaar in de hand, bij wijze van spreken fluitend dat tuinwerk doen, maar ik mis haar ook in dat opzicht zeer.

Nou hadden we dit afgelopen voorjaar al eens Ben in de hand genomen: Ben woont één heerd verder, en verzorgt tuinen tiptop. Hij maakte toen de tuin weer zomerklaar, zorgde voor een betere drainage en liet mijn toen ernstig zieke vrouw vanuit het bed in onze woonkamer in ons voortuintje genieten van de vogels en vlinders, die in groten getale afkwamen op deze keurig onderhouden struikjes en planten. Toen ze in juni overleed had ze toch nog twee maanden plezier van de natuur gehad, en daar was ik Ben zeer dankbaar voor.

Dus ja: ook dit najaar heb ik Ben weer in de arm genomen en hem gevraagd om mijn voor- en achtertuin weer ‘winterhard’ te maken. Op een maandag stond hij om 8 uur voor de deur (het begin net licht te worden), en ruim vier uur later was alles weer helemaal op orde. Zelfs de stoep voor was weer op hoogte gebracht – een klus die ook al niet tot mijn favoriete bezigheden behoort.

De eerste vorst is nu weer over de grond gegaan, het stevig ingekorte gras stond er vanmorgen mooi wit uitgeslagen bij, het vijvertje voor (broed- en woonplaats van tientallen kikkers) kende al een laagje ijs – en de mussen en mezen zullen de komende maanden ook weer bijgevoerd worden in mijn super-de-luxe vogelvoederhuis. Dit weekend ook maar eens vetbollen ophangen, geregen pindasnoeren, en van die netjes met noten……en van bovenaf kijkt er iemand met genoegen toe hoe alles weer teruggekeerd is tot rust, en orde

Beninuwtuin: bedankt!!!

Han Borg

Geen opmerkingen: