donderdag 13 mei 2010
DIEREN ZIJN NIET ALTIJD LIEF EN SOCIAAL
Dit tafereeltje kwam ik een paar dagen geleden tegen. Ik zag een hond die wat aan het snuffelen was. Twee meter verderop hing een kat of poes aan een boomstam, dit met de bedoeling om aanvallen van de hond te kunnen ontlopen. Wat is dat toch altijd in de natuur? Macht, wie is de baas en fight-or-flight, het lijkt wel alsof alles daar om draait. Survival of the fittest. Gelden christelijke waarden niet voor dieren? Heb u naasten lief. Wat u niet wil wat u geschiedt, doe dat ook een ander niet. Om over gij zult niet doden maar te zwijgen. Kan het een beetje aardiger en liever, dames en heren dieren? Moet dat nou altijd zo? Misschien houden dieren de mens wel een spiegel voor. Ziten achter ons zogenaamde laagje van beschaving en sociaalheid niet dezelfde impulsen? Op de foto is te zien wat menig 'beschaafd en sociaal mens' soms denkt: je kunt me de boom in. Qua eerlijkheid liggen de dieren ver voor op de mensen.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
2 opmerkingen:
Ik denk dat je gelijk heb, onder dat laagje beschaving en 'opvoeding' hebben we dezelfde impulsen.
Leuk stukje trouwens!
Leuke foto ook. En beschaving, het woord zegt het al, hout bljft hout, beetje bijwerken voor het aanzicht, meer niet.
Een reactie posten