DODENHERDENKING(Noorddijk, veur Annelien en Reinier)
Wij gungen langs de vriendelijke wegen
zo stil al op dit vrogge aovenduur
de trommelstokken roffelden secuur
het ritme dat de voeten deu bewegen
wied vot de pluum van een vergeten vuur
een vrouw stun stil op ’t pad dat zij wol vegen
en boven rechtgeknipte boerenhegen
kleurde halfstok het rood-wit-blauw de muur
het stilst de jonge kerels die hier bleven
met um heur toe de prunussen in blui:
belofte van een nei begun, van grui
die heur dat uur veurgoed ontnummen is
mien haand gledt naost mij naor het jonge leven
dan gruit in mij de angst, ontsteltenis
Suze Sanders
1 opmerking:
Er werd ook een Engelse versie opgestuurd:
COMMEMORATION OF THE DEAD
(Noorddijk, for my children)
We walked along the friendly roads
so quiet already, this early evening-hour
the drumsticks beat precisely
the rhythm that made the feet move
far away the plume of a forgotten fire
a woman held still on the path she was going to sweep
and above straight cutted farm-hedges
half-mast red-white-blue coloured the wall
stillest were the lads who had to stay here
around them flowering plum trees in bloom
the promise of a new beginning, of growth
that was taken from them for good that day
my hand reaches beside me to the young life
then fear grows inside me, consternation.
Suze Sanders
Een reactie posten