ER LIEPEN TWEE GEKKEN DOOR BEIJUM

Regelmatig kom ik dit illustere duo in de wijk tegen. Twee gekken. Meestal zie ik ze als ze samen boodschappen aan het doen zijn. Geen wonder, de ene gek woont in Begeleid Wonen van GGZ Lentis aan de Onnemaheerd, de andere werkt er. Daar moet vanzelfsprekend ook gekookt en gegeten worden.  Wordt het woord 'gek' hier denigrerend gebruikt? Geen denken aan, ze koketteren er zelf een beetje mee. Ze steken de draak met het begrip gek. De een is patiënt en de ander begeleider, maar geef toe, dat verschil is toch maar een dun laagje? Zoiets kan toch zomaar een keer omdraaien? Even op de foto heren? "Ja leuk, doe maar." Zie ze daar staan, Watt en Halfwatt. Nee, toch niet, dat waren doofstomme, komische filmfiguren uit de jaren twintig van de vorige eeuw.

Dit duo, foto,  kletst je de oren van de kop als je niet uitkijkt. Mag ik bij de foto schrijven wat ik wil, heren? "Ja, maak er wat moois van." Tja, ook in dit geval: wat is gek? Ondergetekende weet uit ervaring dat psychiatrische ziekenhuizen in deze tijden van marktwerking als de dood zijn voor negatieve publiciteit. Beeldvorming en 'de goede naam' worden door de marktwerking, het draait allemaal om centen,  nauwlettend bewaakt. Paralellprocessen tussen bestuurders van 'gekkenhuizen' en opgenomen patiënten zijn er derhalve te over. Angstig, achterdochtig, je gauw schamen, kwetsbaar voor wat anderen over je denken of zeggen (schrijven), dreigen met sancties, intimidaties. Etc. Ons duo heeft hier allemaal geen last van, ze hebben geen goede naam hoog te houden en hoeven zich niet beter voor te doen dan wat ze zijn, integendeel ze zijn compleet zichzelf. Toch maar even aan de begeleider vragen: Neemt hij z'n pillen goed in? In koor, en de andere bedoelend: "Ja hoor, hij zit goed op schema, hij wordt er lekker rustig van." Lachen, gieren en brullen allebei. Het heeft zo z'n voordelen om gek te zijn.

Pas goed op elkaar heren, en laat je de kop niet gek maken in het gekkenhuis. En voort gingen ze weer. Naar de Onnemaheerd, om daar gezellig met wat medegekken te gaan kokkerellen, eten en gezelligheid te beleven. Depressief zijn ze in elk geval niet, dat zou andere koek zijn, een verschrikkelijke geestestoestand die door veel mensen als een kwelling wordt ervaren. Lachend en gekscherend over straat lopen is er in dat geval niet bij. Maar goed, wat is gek en wat is normaal? U mag het zeggen. Internet maakt alles toegankelijk, al googelend op psychiatrie en humor kwam ik bij:
http://psychiatrie-in-haar-hempie.nl/
http://www.psychopolitiek.nl/
(Op verzoek van een der heren is de tekst op 6/1 lichtelijk bijgeschaafd)