Er wordt ten tijde van Vensterwijkprogramma's en georganiseerde knutselclubjes voor kinderen veel te weinig ouderwets op straat gespeeld. Maar het gebeurt nog wel. En eigenlijk moet je dat koesteren, eigen initiatieven van kinderen, ongeorganiseerd buiten spelen.In de Wibenaheerd ontdekte de blogger onlangs stoepkrijttekeningen op...nou ja, het woord zegt het al, op de stoep. Vroeger trottoir genoemd, maar dat woord hoor je amper meer.
Een hart, zie afbeelding boven. De naam Simone met drie huisjes, zie links. Bespeurt de blogger daar een ontluikende verliefdheid?
Zien we rechts een poepende hond? We handig dat er hond bij staat, het had ook een poes kunnen zijn voor een buitenstaander.Nee, toch geen verliefdheid, denkt de blogger bij het bestuderen van onderstaande afbeelding. Deze tekening is niet door een jongen gemaakt, dit lijkt een echte meisjestekening.
Een krijtje is een stuk kalk of (vaker) gips dat in de vorm van een stift is gemaakt, zodat ermee geschreven kan worden op bijvoorbeeld een schoolbord. Kinderen schrijven en tekenen er graag mee op het trottoir: daarom wordt er speciaal stoepkrijt geproduceerd. Het is een moderne vorm van het oeroude tekenkrijt dat oorspronkelijk bestond uit stukken (kalk)rots. Ook vette stiften, zoals vetkrijt, waskrijt en oliepastel worden wel "krijtjes" genoemd maar hebben in feite geen krijtcomponent. Hetzelfde geldt voor kleermakerskrijt dat van talk gemaakt wordt. https://nl.wikipedia.org/wiki/Krijtje
Geen opmerkingen:
Een reactie posten