zondag 17 juli 2016

FOTO'S UIT DE WIERSHOECK- EN SCHOOLTUIN (285)


Ze vallen niet echt op de wapper- of wenkvliegjes, maar als je goed kijkt zie je ze overal. Ze zijn slechts een paar millimeter ‘groot’ en nogal onrustig van aard, vooral de mannetjes. Die lopen regelmatig al klapwiekend heen en weer. Wereldwijd bestaan er ruim 250 soorten wappervliegen.

 Ze hebben een glanzend donker lichaam, smalle vleugels, een ronde kop en dunne pootjes. De meeste soorten hebben transparante vleugels en in de uiteinde daarvan zit een zwarte vlek. Veel leden van de familie van de wappervliegen zijn strontvliegen. De vrouwtjes zetten hun eitjes vaak af in stront of ander materiaal in ontbinding. Het wappervliegje op de foto is zeer waarschijnlijk de Sepsis fulgens, de gewoonste soort in de Benelux.

Regelmatig zie ik zo’n wappervliegje met één of meerdere rode stippen, dat zijn mijten. Mijten zijn kleine geleedpotigen met een lichaam dat niet duidelijk in twee (zoals bij spinnen) of drie (zoals bij insecten) geledingen is gedeeld. Men onderscheidt 546 families met meer dan 45.000 soorten. Ze verschillen in lichaamsvormen en leefwijze soms sterk van elkaar. Verreweg de meeste mijten zijn met hun grootte van minder dan 0,1 tot 1,0 mm met het blote oog niet of nauwelijks waar te nemen, hoewel sommige soorten wat groter zijn en een afmeting van enkele millimeters halen. 

In het algemeen heeft een mijt (net als de teek en de spin) acht poten. Een uitzondering hierop wordt gevormd door enkele zeer jonge vormen en enige zeer gespecialiseerde soorten. Mijten vormen een enorm grote groep van allerlei soorten die er een eigen leefwijze op nahouden. Een groot deel leeft in de bodem, op een vierkante meter kunnen er vele duizenden leven. Ze eten onder andere dode dieren, planten of rottende stoffen. Roofmijten leven vaak van andere mijten en worden wel in de kastuinbouw als plaagbestrijding ingezet.

Zijn deze rode mijten schadelijk voor het wappervliegje? Ik weet het niet. Sommige mijten parasiteren door te zuigen, te steken of te zagen in de huid van hun slachtoffers. Andere soorten eten alleen maar mee waar de gastheer van eet. Er zijn echter ook mijten die een ander dier als transportmiddel gebruiken. De mijten hechten zich er aan vast en laten zich op een andere plek weer vallen. Misschien zijn deze kleine rode mijten dus wel onschadelijke meelifters.

Info: Wikipedia e.a.

Foto + tekst: Luit Staghouwer

Geen opmerkingen: