Om ongeveer 12 uur vanmiddag hoorde ik vanaf het fietspad over de stadsring, hoek Beneluxweg/ afslag Beijum-Zuid, een snerpend fluitsignaal. Een motoragent liet een bus, komend uit de richting noord, de wijk binnenrijden. Zie foto onder. De eerste gedachte was: de stoplichten zijn stuk. Maar nee, vanuit de richting Kardinge/Lewenborg kwam een lange colonne militaire voertuigen aanrijden. Zo'n militaire colonne mag door stoplichten niet opgedeeld worden en dus krijgt de stoet in zijn totaliteit groen licht, dat wil zeggen ze mogen ook begeleid door rood rijden. Ik heb er niet op gelet, maar het schijnt dat dit soort colonnes herkenningstekens behoren te hebben: Eerste voertuig: 2 blauwe vlaggen links en rechts voorop, een blauw doorschijnende kap voor de rechter koplamp. Laatste voertuig: 1 groene vlag rechts voorop, een groen doorschijnende kap voor de rechter koplamp. Tussen voertuigen: 1 blauwe vlaggen rechts voorop, een blauw doorschijnende kap voor de rechter koplamp. http://www.verkeerstheorie.com/Militaire_colonne.html
Herinneringen uit de roerige jaren tachtig kwamen naar boven. Destijds waren groeperingen in de weer tegen het militarisme. Onkruid, Rara en de kraakbeweging voerden regelmatig actie, Axie heette dat toen. Treinen werden geblokkeerd, er werden regelmatig protestdemonstraties gehouden en de vredeswinkel op het Martinikerkhof beleefde een bloeiende periode. Maar, das war einmal. De jeugd was toentertijd links en tegen de gevestigde orde. Zoals het hoort, waag ik te zeggen. Maar de murwheid heeft toegeslagen, want wie maakt zich nu nog druk om zaken als militairisme? Wie gaat er nog op de barricades tegen een missie als in Afghanistan? Tegen de zinloze doden die er vallen? Nee, het gaat aan ons voorbij. Ook aan mij. En het ging tegen het middaguur op een bepaalde manier ook aan heel Beijum voorbij. Oudere lezers kennen het protestlied van Crosby&Nash hoogstwaarschijnlijk nog wel, militairy madness. http://www.youtube.com/watch?v=khNdxDJBxug Of die van Boudewijn de Groot, Welterusten Mijnheer de President: http://www.youtube.com/watch?v=zxYXLcy6WP8
Herinneringen uit de roerige jaren tachtig kwamen naar boven. Destijds waren groeperingen in de weer tegen het militarisme. Onkruid, Rara en de kraakbeweging voerden regelmatig actie, Axie heette dat toen. Treinen werden geblokkeerd, er werden regelmatig protestdemonstraties gehouden en de vredeswinkel op het Martinikerkhof beleefde een bloeiende periode. Maar, das war einmal. De jeugd was toentertijd links en tegen de gevestigde orde. Zoals het hoort, waag ik te zeggen. Maar de murwheid heeft toegeslagen, want wie maakt zich nu nog druk om zaken als militairisme? Wie gaat er nog op de barricades tegen een missie als in Afghanistan? Tegen de zinloze doden die er vallen? Nee, het gaat aan ons voorbij. Ook aan mij. En het ging tegen het middaguur op een bepaalde manier ook aan heel Beijum voorbij. Oudere lezers kennen het protestlied van Crosby&Nash hoogstwaarschijnlijk nog wel, militairy madness. http://www.youtube.com/watch?v=khNdxDJBxug Of die van Boudewijn de Groot, Welterusten Mijnheer de President: http://www.youtube.com/watch?v=zxYXLcy6WP8 
Geen opmerkingen:
Een reactie posten